”Onvoltooid verleden”
Auteur: Robert L. Wise; vert. Paul de Gier
Uitgeverij: Den Hertog, Houten, 2002
ISBN 90 331 1629 4
Pagina’s: 304
Prijs: € 17,95. Meer dan vijftig jaar geleden ging luitenant Robert Walker tijdens de Tweede Wereldoorlog naar Europa. Nooit zag zijn vriendin Mary hem terug. Maar is Robert wel echt omgekomen? Robert L. Wise geeft in de roman ”Onvoltooid verleden” een beeld van de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog.

Zesenvijftig jaar geleden vertelt Robert Walker zijn vriendin Mary dat hij naar Europa gestuurd wordt. Trouw schrijven beiden brieven, totdat er geen brief meer van Robert komt en Mary brieven terug krijgt met het stempel ”vermist tijdens actie”.

Na vier maanden komt Mary tot de conclusie dat Robert gesneuveld is. Ze krijgt opnieuw verkering en trouwt met George Oliver. Deze man is vreselijk jaloers op de innige relatie die Mary met Robert gehad heeft. Hun huwelijk is daardoor een aaneenschakeling van ruzies. Na het overlijden van George ruimt dochter Andrea de garage op en komt daar een stapeltje brieven van Robert tegen.

Alle herinneringen aan luitenant Robert Walker komen weer boven bij Mary. Na een bezoek aan haar dominee besluit ze uit te gaan zoeken wat er precies met Robert gebeurd is.

Robert heeft in de Tweede Wereldoorlog veel meegemaakt. Tijdens een van de vluchten boven bezet gebied is hij neergeschoten. Op de grond neemt Mary’s vriend het identiteitsplaatje van een gevallen soldaat aan vanwege de geheimen die hij kent. Daarna valt Robert in handen van de Duitsers en is hij vijf maanden krijgsgevangene.

Zoals de lezer uit de proloog al begrijpt is Robert nog in leven als Mary hem gaat zoeken. Dat neemt helaas een deel van de spanning uit het boek weg. De roman is geen opsomming van heldendaden, maar beschrijft indrukwekkend de vele verschrikkingen die de krijgsgevangenen meemaakten. Uit het woord van dank van de auteur blijkt dat hij gebruikgemaakt heeft van de ervaringen en adviezen van soldaten die krijgsgevangen gezeten hebben.

De personen komen soms wat vreemd over. Zo vind ik de reactie van Mary als ze hoort dat Robert krijgsgevangen gezeten heeft niet sterk. „Je was dus een krijgsgevangene!” riep Mary uit. „Wat zou ik in de rats gezeten hebben als ik dat geweten had.” Ze haalde hijgend adem en wuifde zich wat koelte toe. „Ik denk dat het maar beter was dat ik niet wist dat de Duitsers je gevangen hadden genomen. Wat een verschrikkelijke gedachte!” Dit lijkt me een wat vreemde uitspraak voor een vrouw die doordat ze dacht dat haar geliefde gesneuveld was een ongelukkig huwelijksleven met een andere man achter de rug heeft.