„Sommige dingen blijven in de jungle”
De Frans-Colombiaanse politica Ingrid Betancourt liet tijdens haar gevangenschap haar haren groeien, om besef te houden van het voortschrijden van de tijd. Dat zegt ze in een interview met het persbureau AP.
Na haar bevrijding, vorige week, heeft haar familie er bij haar op aangedrongen om naar de kapper te gaan, maar dat wil Betancourt niet. Ze laat haar haar pas knippen als de laatste van de andere gijzelaars die de Colombiaanse rebellenbeweging FARC nog vasthouden vrij is, zegt ze. „Zo kan ik de anderen laten zien dat ik hen niet vergeten ben.”Betancourt heeft sinds haar bevrijding veel gehuild, maar dat neemt niet weg dat ze geestelijk stabiel is, zegt ze. „Als ik aan dingen denk waar ik liever niet aan terugdenk, kost het me soms moeite om niet te huilen.” Ze omschrijft de eerste week sinds haar bevrijding als „een ongelooflijke bel van geluk.”
Gezeten in een pluchen leunstoel in een chique hotel in Parijs, lichtjaren verwijderd van de rebellenkampen in de Colombiaanse jungle waar ze ruim zes jaar doorbracht, zegt Betancourt dat ze er nog niet aan toe is om uitgebreid over haar gevangenschap te vertellen. Ze moet nog wennen aan het gewone leven, vertelt ze.
„Ik was bijna zeven jaar niet in contact geweest met warm water en het was heel raar om weer een douche te nemen. Het deed pijn”, zegt de 46-jarige Frans-Colombiaanse Betancourt. Ze gebruikte die eerste warme douche om alle slechte herinneringen weg te spoelen. „Ik dacht: Ik verbrand alle slechte dingen die ik heb meegenomen uit de jungle, alle vliegjes en dingen die ik nog bij me heb.”
Ook de geur van parfum bracht haar van haar stuk. „Ik sta versteld van de intensiteit waarmee ik kan ruiken, want in de jungle heb je geen geuren”, zegt ze. Maar echte aanpassingsproblemen zegt ze tot nu toe niet te ervaren. „Het is makkelijk om terug te keren in de beschaving, het is moeilijk om terug te gaan naar de prehistorie.”
Over de ontberingen die ze heeft moeten doorstaan, wil ze niet veel kwijt. „Ik ben bezig te vergeven.”
„Als ik te vroeg praat, straal ik mogelijk woede uit en dat wil ik niet.” Wat ze wel wil zeggen, is dat het geestelijk lijden slechter te verdragen was dan de lichamelijke pijn. „Als je psychisch lijdt, ben je bang dat je er een ander persoon door zal worden.”
In het programma van Larry King Live op de Amerikaanse zender CNN noemde ze haar gevangenschap desastreus. „Voor het lichaam, voor de ziel en voor de geest.” De angst voor de dood was voortdurend aanwezig. „Ik wist dat hun dingen waren opgedragen en dat ze opdracht hadden me te vermoorden, als er geprobeerd zou worden mij te redden.”
Sommige vragen, zoals of gijzelaars seksueel misbruikt werden, weigerde ze te beantwoorden. „Sommige dingen blijven in de jungle.
