Henoch toonde door zijn gedrag aan de gehele wereld dat hij de goddelijke natuur bezat en dat zijn schat en zijn hart bij God waren. Hoe kon het dan ook anders zijn dan dat hij in zijn wandel en gedrag voor de mensen toonde dat hij met ontzag en eerbied voor God was aangedaan. Zagen zij op Henochs handen, hoeveel malen hief hij die niet op tot God in de hemel. Hoorden zij zijn woorden, die waren geestelijk en hemels. Hij sprak de taal Kanaäns. Zag men op zijn werken, wat was daarin te zien dat hij met God wandelde. Zijn liefste werk was de mensen te brengen naar de hemel.Leefde hij in een goddeloze en bedorven tijd, hij zocht evenwel door de schrik van de Heere de mensen te bewegen tot het geloof. Dan zei hij dat de Heere eens zou komen en gericht zou houden, gelijk wij ook zien in de brief van Judas.

Johan Hofman, Dordrecht (”Hemel op aarde”, 1704)