„Geen verstand van auto’s, dus we kopen een nieuwe”
„Als ik boodschappen doe, let ik op kwaliteit en prijs. Wat je eet moet ook gezond zijn. We hebben een eigen moestuintje, waaruit we veel groente halen. Dat is niet alleen voordelig, ook de smaak is beter. Als je bijvoorbeeld bonen van de supermarkt vergelijkt met die van onszelf, zijn die laatste wel tien keer lekkerder. Achter het huis hebben we een rennetje met wat kippen. Die zorgen voor de eieren.
Voor de houdbare producten ga ik naar de ALDI. Daar komt trouwens ook ons brood vandaan. Voorheen kocht ik dat altijd bij de warme bakker, totdat iemand me wees op het brood van de ALDI in IJsselmuiden. Dat komt van een bakker in Heerenveen. Sindsdien koop ik daar twee keer in de week brood. De rest van de boodschappen doe ik bij de Boni.We houden van goed eten. Zo halen we de wintervoorraad aardappels ieder jaar in Zeeland. Daar kennen we een boer die heel goede aardappels heeft. Als we aan het einde van de winter nog tekort hebben, vullen we de voorraad aan bij een boer hier in de buurt.
Omdat we maar met ons tweeën zijn, let ik altijd goed op de houdbaarheidsdatum van etenswaren. Daardoor hoeven we nooit iets weg te gooien.
We zorgen er ook voor dat we niet te veel boodschappen in huis halen. Maar toch, ik weet best dat het nog wat minder zou kunnen. In Rotterdam heb ik de Hongerwinter meegemaakt. Dan zie je dat er veel kan als het moet. Nu is de noodzaak om te minderen er niet echt.
Afval gescheiden inzamelen doen we niet meer. Bij de Boni stond eerst een aantal bakken voor plastic, glas, papier en blik. Daar deed ik alles altijd netjes in. Het systeem was een soort proef van de gemeente. Bijna iedereen maakte hier gebruik van, waardoor de bakken te vaak moesten worden geleegd. Ze zijn weggehaald omdat het te duur werd. Al ons afval gaat nu gewoon in de kliko voor het restafval. Papier sparen we wel op. Dat gaat eens in de zoveel tijd in een grote papiercontainer voor de zending. Dan nemen we ook het papier van de buren mee.
Grof afval hebben we zelden. Nog bruikbare dingen, zoals meubels, gaan naar de kringloop. Of er moet net iemand zijn die ze wil hebben. Als er wel iets groots weg moet, zaagt mijn man dat in kleine stukjes, die hij in de kliko gooit. Eens in de vier weken zetten we de container langs de weg.
Wat meubels betreft volgen we de laatste mode niet. Wat er nu staat, hebben we al 25 jaar. Is er wel wat nieuws nodig, dan schaffen we geen tweedehands spullen aan. Je weet nooit wat ermee is gebeurd. Omdat we beiden geen verstand van auto’s hebben, kopen we die ook altijd nieuw. Dan heb je tenminste nog een paar jaar garantie.”
C. L. Lensink-Metske (69), IJsselmuiden
Gezinssamenstelling: Getrouwd met H. Lensink (75).
Halen boodschappen bij: Boni, ALDI; de aardappels komen van de boer.
Gemiddelde kosten per week: Ongeveer 50 euro.
