Het was fijn te horen dat de Israëlische arts dr. Kisch in zijn vrije tijd naar de Palestijnse gebieden gaat om daar te helpen. Hij doet dat met anderen in alle bescheidenheid en is dankbaar als het nu en dan een vriendschap oplevert met een Palestijnse collega. Uit de documentaire ”Flipping out” van de Israëliër Yoav Shamir -28 mei op tv- wordt duidelijk hoezeer vele jonge Israëlische soldaten lijden onder hun legerervaring. Het is bovendien niet onbekend dat in die omstandigheden jongens zich vaak te buiten gaan. Wat is het dan fijn als Israëlische vrouwen aan de checkpoints waken en deze kwalijke uitschieters op een rem zetten. Wat een hulp voor de soldaten en wat een hulp voor de Palestijnen. Voor zo’n dienst heb ik diep respect. Het speet mij daarom dat er zo denigrerend over geoordeeld wordt. Jammer dat de vertegenwoordiger van het CIDI geen oor had voor de eerlijke opbouwende kritiek. Uiteindelijk wordt een land -ook Israël- alleen geholpen als de aandacht en daarmee ook de kritiek eerlijk ter sprake komt. Daarom was het een fijne avond!Hebe Kohlbrugge

2e Korte Baanstraat 1

3581 BZ Utrecht

Numeri
De Protestantse Kerk in Nederland legt de ontwikkeling van het ledenadministratiesysteem Numeri stil (RD 10-6). De kosten lopen in de miljoenen. Ik reageer als medewerker van het PKN-archief Ridderkerk. Een kerkelijke ledenadministratie is vooral noodzakelijk voor gegevens betreffende geboorte, doop, huwelijk en overlijden. Ook de overheid houdt gegevens bij. De meerwaarde van een kerkelijk systeem ligt dan in de organisatie van activiteiten vanuit de kerkenraad, zoals huisbezoeken, diaconale hulpverleningen, commissies en verenigingen. Ook financiële aspecten horen daarbij. In historisch opzicht denk ik aan de sporen in het verleden van het handelen van Gods volk onderweg. Juist dat laatste is op lange termijn de enige legitimatie voor een ledenadministratie.

Digitalisering van de ledenadministratie kwam 15 tot 20 jaar geleden op gang, bijvoorbeeld SMRA. Een van de manco’s van SMRA is dat de records met persoonsgegevens bij overlijden worden verwijderd. De afgevoerde gegevens zijn dan nooit meer te reproduceren. Juist dan wordt niet voldaan aan de reden om op lange termijn zinvol bezig te zijn. Het is makkelijker de doopgegevens van iemand in 1604 boven water te krijgen dan van iemand uit 2004. Hoe kan dat? Omdat men het in 1604 gewoon opschreef. Daarmee zijn twee dingen gezegd. Het systeem uit 1604 is simpel en het systeem is nog steeds te raadplegen. Een robuust registratiesysteem dus. Ik stel twee dingen voor. Zoek naar een bestaand standaard softwarepakket dat vrij op de markt verkrijgbaar is. Pas de eigen wensen aan aan dat pakket, niet andersom. Zorg op plaatselijk niveau voor een simpele database, draaiend op een pc onder een gangbare Windowsversie. Hoe eenvoudiger, hoe makkelijker te beheren. En ten tweede: houd een papieren versie bij. Koop bij een kantoorboekhandel een ingenaaid blanco boek met indeling op alfabet. Houd daarin per persoon de geboorte- en doopdatum bij (met de dooptekst); de belijdenis-, trouw- en begraafgegevens alsmede attestaties.

Marinus Hofman

Bloemenstraat 36

2981 BE Ridderkerk

Begraven
Een initiatief van de Thoolse kerken om als reformatorische gezindte een eigen gedeelte op het kerkhof te willen hebben (RD 6-6), lijkt me geen goed signaal voor de wereld om ons heen. Sterker, hoewel we als christenen niet van de wereld (behoren te) zijn, leven, wonen en werken we wel midden ín deze wereld. Wat is het erg dat onze generaties (door de nood daartoe gedreven) zich kerkelijk en maatschappelijk al zo onzichtbaar hebben moeten ingraven! Toch was er tot nog toe echter geen verschil bij het komen op- en het gaan van de wereld. Namelijk als naakte zondaren. Laten we ons daarom goed bezinnen, voordat we onze laatste vierkante meter hier op aarde ook gaan verzuilen. En het kerkelijke vrijwilligerswerk dan? Dat kan nu toch evengoed gedaan worden. En wat een voorrecht dan, als je dan bij dat liefdewerk op het kerkhof misschien nog eens met een ’buitenstaander’ in gesprek komt over leven en dood. Mogelijkheid voor stille meditatie? Is het gehele kerkhof ook nu al niet een oase van stilte? En wie weet staat er nu nog eens een onkerkelijke naaste te luisteren bij een begrafenis, waarbij Gods Woord het voor het zeggen heeft.

Jan Vermeer

Havikhorst 17

3905 VK Veenendaal