In de discussie binnen de CU over de door het bestuur voorgestelde gedragscode en het rapport van de commissie representatie gaat het er soms fel aan toe. Tegenstanders dreigen met het opzeggen van hun lidmaatschap. Het bestuur spant zich in om zijn standpunt te verdedigen en gaat behendig om met de media. Ik heb, zoals vaker, gemengde gevoelens en weet niet precies welke positie in te nemen. Mijn zorg is vooral of we de kalmte en de eenheid binnen de partij kunnen bewaren.Deze zaak raakt me om meerdere redenen persoonlijk. Als lid voel ik me sterk betrokken op de koers van de CU. Bovendien zijn homoseksuele gevoelens me niet vreemd. Gedurende een groot deel van mijn leven heb ik gedacht dat ze nooit weg zouden gaan. Door Gods genade heb ik echter verandering ervaren in mijn seksuele oriëntatie en nu ben ik gelukkig getrouwd.

Een duidelijke opvatting over homoseksualiteit (namelijk de praxis onverkort blijven afwijzen) is voor mij essentieel geweest om koers te kunnen houden. Hoe er gesproken wordt over homoseksualiteit en hoe er omgegaan wordt met mensen die homoseksueel georiënteerd zijn, is voor mij dus van groot belang.

In het rapport en het voorstel staan veel behartigenswaardige woorden. De toon is aangenaam genuanceerd en fijngevoelig. Ook ik vind dat er een open en veilig klimaat moet zijn voor iedereen. De toon waarop de discussie gevoerd wordt, heeft daarop veel invloed. Het rapport is ook duidelijk over de standpunten van de CU ten aanzien van het huwelijk en seksuele relaties daarbuiten (al staan er ook minder heldere passages in). Het fundament van Gods Woord en een levensstijl die daarmee overeenkomt, blijven onaangetast. Leden van de CU mogen elkaar daarop aanspreken en bij de selectie van haar vertegenwoordigers zal er terdege rekening mee gehouden (blijven) worden. Wie kan er tegen een open en liefdevolle houding zijn ten aanzien van ieder die zich meldt bij een selectiecommissie?

De behoefte aan duidelijkheid bij de tegenstanders en twijfelaars begrijp ik echter ook. Alle mooie woorden ten spijt hebben kopstukken van de partij het afgelopen halfjaar in de media soms de indruk gewekt dat er een wissel om is gegaan. En iedereen beseft dat er achter deze discussie diepere vragen en ontwikkelingen spelen.

Opvattingen over het gezag en de interpretatie van de Schrift zijn wel degelijk aan het schuiven. Hoewel met de mond de Bijbelse normen meestal nog worden beleden, weet men niet altijd meer hoe die in praktijk te brengen. De invloed van de secularisatie en de libertijnse media doen zich ook binnen de CU gelden. Waarom dan juist nu niet kiezen voor heldere taal?

Hoewel de eigenlijke zaak veel breder ligt en tegen de zin van het bestuur in, spitst de discussie zich helaas toe op de positie van mensen die kiezen voor een homoseksuele relatie. Dat doet de zaak waarom het gaat geen goed, noch de discussie over homoseksualiteit. Terecht is er door velen al op gewezen dat er meer levenswijzen zijn die de geloofwaardigheid van een christenpoliticus schaden. Zaken die bovendien veel meer mensen in onze achterban betreffen dan homoseksuele relaties. Ook daaraan moet serieus aandacht worden gegeven.

Nuance
Nu wordt de kwestie homoseksualiteit verheven tot het symbool van orthodoxie dan wel verdraagzaamheid of ruimdenkendheid. Het wordt daarmee een welles-niettestegenstelling, terwijl de vraag hoe als christenen om te gaan met homoseksualiteit complexer ligt. Het gesprek daarover moet met meer fijngevoeligheid en nuance worden gevoerd.

Voorkomen dient nu te worden dat deze zaak een splijtzwam wordt binnen de CU. Op dat punt ben ik niet gerust, gezien de felle reacties. Laat ieder die hierin een rol speelt, zich bewust zijn van zijn verantwoordelijkheid om de geloofwaardigheid én de eenheid van de partij te bevorderen. Tot beide zijn we naar mijn overtuiging geroepen en beide zijn even essentieel voor ons getuigenis naar de wereld.

Het zou het bestuur sieren wanneer het op de een of andere wijze tegemoetkomt aan de behoefte aan duidelijkheid bij hen die vrezen voor slijtage van Bijbelse normen. Wanneer het zijn eigen voorstel om de Bijbel als hoogste gezag voor het leven te nemen serieus neemt, moet het mogelijk zijn (meer) duidelijkheid te geven op het punt van de homoseksuele én andere levenswijzen.

Tegelijk lijkt me (het dreigen met) het opzeggen van het lidmaatschap van de CU door tegenstanders van de gedragscode niet de juiste stap. De verantwoordelijkheid voor selectie en supervisie van CU-vertegenwoordigers ligt immers bij actieve leden op alle niveaus. Laten zij die het Bijbels profiel van de CU ter harte gaat deze verantwoordelijkheid dan ook nemen. Ook wanneer het huidige voorstel ongewijzigd wordt aangenomen, is daarvoor alle ruimte. Nu de partij verlaten, doet het Bijbelse geluid en profiel van de CU in elk geval geen goed.

De echte naam en het adres van de auteur zijn bij de redactie bekend.