Economie

Eneco opent transformatorhuisje op zee

Roerloos staan ze in het water. Zestig windturbines van 60 meter hoogte, geparkeerd in een nieuw windmolenpark op volle zee. Met transformatorhuisje.

5 June 2008 12:29Gewijzigd op 14 November 2020 05:55
IJMUIDEN – Een werkschip vaart langs enkele windturbines van het woensdag geopende Prinses Amaliawindpark, voor de kust van IJmuiden. Nog niet eerder zijn zo veel windmolens in zulk diep water zo ver uit de kust op de zeebodem gezet. Het maritieme park te
IJMUIDEN – Een werkschip vaart langs enkele windturbines van het woensdag geopende Prinses Amaliawindpark, voor de kust van IJmuiden. Nog niet eerder zijn zo veel windmolens in zulk diep water zo ver uit de kust op de zeebodem gezet. Het maritieme park te

Een grote, open rubber speedboot ploegt met een snelheid van 60, 70 km per uur door het water. De Noordzee is zo glad als een biljartbal. Langzaam lijkt IJmuiden te verschrompelen aan de horizon. Rechts draaien de wieken van het windmolenpark Egmond, links ligt een handvol schepen op de maritieme parkeerplaats voor IJmuiden.Iets verderop ligt het grootste offshorewindmolenpark van Nederland en het grootste windmolenpark wereldwijd buiten de 12 mijlszone. De eigenaren, Eneco en Econcern, tonen trots hun nieuwste aanwinst. Niet helemaal zonder reden. Nog niet eerder zijn zo veel windmolens in zulk diep water zo ver uit de kust op de zeebodem gezet.

De zestig windturbines, elk 2 megawatt, staan op een afstand van 23 kilometer van het strand in blok Q7 ter hoogte van IJmuiden. Samen zijn ze goed voor 120 megawatt, voldoende om een stad als Utrecht van -duurzame- stroom te voorzien. Het Prinses Amaliawindpark levert 435 gWh elektriciteit. Als het waait tenminste. Bij windstil weer zijn kolen- of kerncentrale nog even onmisbaar.

Minister-president Balkenende zou het park gistermiddag officieel openen. Het feestje ging niet door. De premier zegde zijn afspraak op het allerlaatste moment af. Hij gaf de voorkeur aan een trip naar de Verenigde Staten. En minister Van der Hoeven had gistermiddag geen tijd om een lint te komen knippen. Ook zonder hoogwaardigheidsbekleders kan een windpark echter prima draaien.

De ”rigid inflatable boat” mindert vaart. Links en rechts steken windmolens hoog boven de waterspiegel uit. Het bovenste puntje van een wiek bevindt zich 98 meter boven het water. „Een hele klus om hier turbines te plaatsen”, zegt projectleider Bernard van Hemert aan boord van de 82-96-YN. De diepte van de Noordzee varieert op deze locatie van 19 tot 24 meter.

Een windmolen bestaat uit een holle buis met een diameter van 4,5 meter en een lengte van 53 meter. Daarvan bevindt zich 25 meter onder water. De drie wieken hebben een lengte van elk 40 meter. „De wieken buigen aan de uiteinden 30 tot 40 centimeter door onder hun eigen gewicht”, zegt Van Hemert.

Midden in het 14 vierkante kilometer grote windmolenpark staat een transformatorhuisje. Ook al op een paal. Het station verzamelt de elektriciteit van alle zestig windturbines en stuurt deze vervolgens via een soort verlengsnoer -23 kilometer- lang naar de kust. De Prinses Amalia draait bij windkracht 6 op volle toeren.

De lucht is heiig. Voorzichtig vaart een kanariegeel werkschip -de Windcat- met z’n snuit tegen een windmolen. Een monteur stapt van de schommelende voorplecht over op een speciaal trapje langs de paal en klimt naar boven. „Vanaf windkracht 6 kunnen we niet meer overstappen”, aldus Van Hemert.

De windmolens zijn stormbestendig. Vanaf windkracht 9 zet de eigenaar de turbines stil.

Het windmolenpark op zee is door de zilte omgeving bijzonder onderhoudsgevoelig. De eisen voor de coating van de buitenkant zijn daarom bijzonder hoog. Elke zes tot zeven jaar moet de schilder langskomen voor een verfbeurt.

Het grootste offshorewindmolenpark past in het overheidsbeleid voor duurzame energie. De overheid wil tot 2020 een energiebesparing van 2 procent per jaar bereiken, 20 procent van de energie duurzaam opwekken en 30 procent minder broeikasgassen uitstoten.

Toch snijdt de overheid zichzelf in de vingers, zegt Van Hemert. De procedures voor de vergunning van een windmolenpark op zee verlopen zo stroef dat de techniek de tijd inhaalt. De Prinses Amalia telt turbines van ’slechts’ 2 megawatt, terwijl de nieuwe generatie molens, zoals bij Egmond aan Zee, inmiddels 3 megawatt levert.

Vrolijk wordt de projectleider niet van het stroperige beleid. „Knap vervelend. De vergunningverlening voor dit project heeft bijzonder lang geduurd. Het proefproject bij Egmond is later gestart, maar eerder opgeleverd. Daarmee ondermijnt Den Haag zijn eigen doelstellingen.”

Nog altijd geen zuchtje wind. Opeens begint een van de zestig windmolens langzaam te draaien. En nog één, en nog één. Het windmolenpark lijkt z’n duurzame taak waar te maken. Van Hemert boort echter elk enthousiasme de bodem in. „De generator zet de wieken in beweging. Dit kost alleen maar stroom.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer