Bestaat het gezin dan nog? Ja. Althans, er is in Nederland meer van overgebleven dan in andere landen. Twee sociologen van de universiteit in het Engelse Nottingham, prof. David Paton en dr. Joost van Loon, wijzen op het gezinsleven als verklaring waarom er in Nederland minder tienerzwangerschappen en seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) zijn dan in Groot-Brittannië.In Engeland, Schotland en Ierland heb je 26 procent kans om in een eenoudergezin te worden geboren. In Nederland is die kans veel kleiner (5,7 procent). Kortom, het gezin is heel Hollands en daarom een uitgelezen hoeksteen voor het programma van Wilders en Verdonk.

Het Franse bureau voor de statistiek publiceerde onlangs de geboortecijfers over 2007. Vorig jaar werden in Frankrijk voor het eerst meer kinderen geboren bij ongetrouwde dan bij gehuwde ouders. President Sarkozy lijkt met zijn onstuimige huwelijksleven dus net een echte Fransman.

Een paar weken eerder publiceerde ook het Britse bureau voor de statistiek nieuwe cijfers. Daaruit bleek dat in 2007 meer dan de helft van „de baby’s van Britse moeders” buiten het ”getrouwde gezin” werd geboren. De cijferaars in Londen wezen er wel op dat het ging om „Britse moeders.” Duizenden immigrantenouders zorgden ervoor dat het totale gemiddelde nog ten gunste van de getrouwden uitviel. Zij zorgen er volgens de rekenmeesters voor dat de gezamenlijke bevolking de grens van 50 procent pas in 2012 passeert.

Dat het de immigranten zijn die het verlies van de Engelse en Schotse eer moeten vertragen, is natuurlijk de ironie ten top. Maar omwille van Wilders en Verdonk zullen we het daar nu over maar niet hebben.

Sommige kinderen van ongetrouwde ouders leven misschien in een heel stabiel gezin, waaraan hoogstens het ’formele’ huwelijk ontbreekt. Maar in de volle breedte wortelt deze ontwikkeling in een breuk met de christelijke visie op sociale verbanden.

Deze cijfers hoeven ons niet te verbazen, zegt de Engelse Conservatieve politicus Iain Duncan Smith. „De laatste twintig jaar heeft de staat iedereen verteld dat de structuur van het gezin er bij de opvoeding niet toe deed. De regering heeft voortvarend alle steun voor het huwelijk weggenomen, en het systeem discrimineert nu koppels die trouwen”, aldus de rooms-katholieke politicus.

Het is natuurlijk opvallend dat Frankrijk en Groot-Brittannië deze grens in hetzelfde jaar passeren. Maar koplopers zijn de landen niet. IJsland, Zweden en Noorwegen hebben al jaren meer dan 50 procent niet-echtelijke kinderen.

Maar toch zie je in alle Europese landen dezelfde trend. In 1970 lag het aantal geboorten buiten het huwelijk vrijwel overal onder de 5 procent. Pas na 1975 schoot dit omhoog en die stijging gaat nog steeds door.

Achter deze gegevens ligt natuurlijk een wereld van verandering. Het zijn de statistieken van een sociale revolutie. Een omslag waarvan wij de gevolgen nog maar gedeeltelijk kennen. We weten dat kinderen die in huis alleen een moeder kennen, anders opgroeien dan hun buurjongens uit een ”getrouwd gezin”. Maar welke invloed dit verschijnsel vanwege zijn massaliteit op de westerse cultuur zal hebben, is nog verborgen in de moederschoot van de toekomst.

Zoals gezegd zit Nederland niet tussen de allerslechtste voorbeelden. In Europa staat Nederland op de tiende plaats. Volgens schattingen van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) gaan wij pas in 2010 de grens over.

Dus mochten Wilders en Verdonk er nog iets aan willen doen, dan hebben ze nog anderhalf jaar.

Evert van Vlastuin

Reageren? buza@refdag.nl.