Al wat mannelijk is, is niet langer goed. Al wat zonde is, heet tegenwoordig: tot (zelf)ontplooiing komen. Leef doelbewust. Ja, ja. Met alle respect die ik heb voor de wetenschappelijke studies van dr. G. Harinck, constateer ik dat wij hard op weg zijn om definitief afscheid te nemen van Schrift en gereformeerde belijdenis (RD 17-5). Geen christocratie maar democratie, en dat nota bene in de kerk. De moderniteit slaat toe, en hoe? Ligt dat aan de theologen? Aan de historici en andere wetenschappers? Gaan die soms voorop? Of toch het volk? Het is meestal wel de elite die ons nieuwe zaken leert. Je kunt je afvragen of je als rechtgeaarde theoloog nog wel kunt studeren aan de hedendaagse theologische faculteiten, die beschenen worden door het spotlicht van het uitgeholde neocalvinisme. Nieuwe preekmethoden alom. En de kerkgeschiedenis wordt herschreven. Je hoort het geluid van de trommels waarop de moderne theologen slaan om ons doof te maken voor de stilte van het zachte suizen van de wind.

Gert-Jan Wondergem

Middelburg

Preekstoel

Kranten gebruiken de woorden „ophef” (RD 13-5) dan wel „een rel” (Trouw) over een preekstoel in het Vlaamse Dendermonde. Ik woon zelf in Turkije, en ik heb niet de indruk dat er sprake is van ophef dan wel een rel. In de Cumhuriyet heb ik er niets over gelezen, en een snelle zoektocht op de websites van de grootste kranten leerde mij dat er met geen woord gerept is over de kwestie, ook niet in de grootste islamitische krant. Yeniça, waar het artikel in verscheen, is een marginale krant met een nogal nationalistische signatuur, die zowel de huidige islamitische regering bekritiseert als een antiwesterse toon aanslaat. De vraag is in hoeverre een artikel in een dergelijke krant nu aanleiding geeft om te denken dat er in Turkije ophef is ontstaan over een 300 jaar oude preekstoel. Opmerkelijk is verder dat op de website van Yeniça geen enkele lezer de moeite heeft genomen om een opmerking bij het artikel te plaatsen. De Belgische krant Het Laatste Nieuws, waaruit RD en Trouw citeerden, ken ik niet, maar ik vond het artikel nogal sensationeel van aard. Het zou u als kranten sieren als u niet afging op berichtgeving in één enkele Vlaamse krant (overgenomen door het ANP), maar zelf naging in hoeverre deze berichtgeving juist is, en binnen proporties. Het lijkt er immers op dat de kwestie is opgeblazen, en dat, voor zover er al sprake is van ophef, die vooral in Nederland speelt, en niet in Turkije.

Benjamin den Butter

Turkije

Nieuw jasje

Het artikel ”Remonstrantisme in een nieuw jasje” (RD 19-5) heeft me pijn gedaan. Ds. A. Schreuder spreekt op een SRB-avond over de evangelische beweging. Er valt veel te leren als het gaat om de verschillen en overeenkomsten tussen evangelischen en reformatorischen. Maar hier begint mijn eerste bedenking. Is de lijn tussen deze groepen wel zo scherp als het artikel/de lezing doet vermoeden? Kun je inderdaad spreken over dé evangelischen als ook dé reformatorischen? Zeker als het gaat om het formuleren van antwoorden op de vraag „Hoe zijt gij rechtvaardig voor God?”, kunnen de antwoorden van veel reformatorische dan wel evangelische jongeren wel eens verassend dicht bij elkaar liggen. Dan denk ik dat je niet polariserend moet zijn. Zoals het artikel de lezing verwoordt, krijg ik de neiging bang te worden van de evangelischen, zelfs bang te worden van hun geloof. Ik moet er immers tegen strijden. Met Gamaliëls raad in gedachten, denk ik: dit kan echt niet. Wie moet ik overigens rekenen onder de evangelische beweging? Dat blijft onduidelijk in het artikel, en degene die er een allesomvattend antwoord op weet te geven daag ik uit dat te doen. Of zijn het al de mensen die aan de beschrijving in dit artikel voldoen? De suggestie dat elke „evangelische” van harte proclameert dat hijzelf de keuze maakt of heeft gemaakt om te gaan geloven, en niet ook erkent het beginnende werk van de Geest, is ronduit buiten de werkelijkheid. Er zijn veel dingen waarin traditionelere kerkverbanden en evangelische kerken of groepen van elkaar verschillen. Boeiend en leerzaam. Ook als het gaat om reformatorische bakens. Laten we echter vooral op zoek gaan naar wat ons bindt, naar antwoord op de vraag „Als de Zoon des mensen wederkomt, zal Hij ook geloof vinden?” Van harte geloof ik dat de Heere Jezus, wanneer Hij wederkomt met heerlijkheid, op de meest verrassende plaatsen geloof vindt: in de evangelische en de reformatorische richting zeker!

Jan Willem Westland

Middeldiepstraat 73

3361 VR Sliedrecht