Die boodschap heeft het donderdag gepresenteerde plan van Natuur en Milieu, met de naam ”Zeekracht, deltaplan voor duurzame energie van de Noordzee”.Volgens Mirjam de Rijk, directeur van Natuur en Milieu, wordt het tijd dat Nederland serieus aan de slag gaat met duurzame energie. „Het kabinet wil dat de energievoorziening in 2020 een van de duurzaamste en efficiëntste van Europa is. Maar met 2,5 procent duurzame energie is Nederland nog hekkensluiter in Europa.”

De Rijk overhandigde het rapport aan minister Van der Hoeven van Economische Zaken. De CDA-bewindsvrouw sprak over een „erg goed” rapport, omdat het de Noordzee niet alleen ziet als een plaats om windmolens te bouwen, maar ook als een plek voor andere projecten om groene stroom op te wekken.

Hoofdmoot in Zeekracht is een park van 2000 windmolens op zee, goed voor 8000 megawatt aan vermogen in 2020. Het rapport gaat verder dan de ambitie van het kabinet, dat mikt op 6000 megawatt in 2020.

In Zeekracht staat ook dat er een elektriciteitsnetwerk onder zee moet komen om de windmolens met elkaar te verbinden en de stroom aan land te brengen. Zover is Van der Hoeven nog niet. Wel heeft zij de Tweede Kamer na een motie van PvdA’er Samsom toegezegd om onderzoek te doen naar de mogelijkheden van wat genoemd wordt een „stopcontact” op zee.

Natuur en Milieu wil dat het kabinet meer vaart zet achter windmolens op zee. Ze vallen nu nog niet onder de subsidieregeling voor groene stroom, maar wat Van der Hoeven betreft vanaf volgend jaar wel. Nog in deze regeerperiode dient er 450 megawatt aan windmolens op zee te komen.

Het plan van Natuur en Milieu omvat ook het toepassen van nieuwe technieken. Zo kan een spanningsveld worden opgewekt op plaatsen waar zoet water de zoute zee binnen stroomt en dat maakt winning van elektriciteit mogelijk. Ook lijkt het mogelijk om de bouw van een windpark te combineren met het benutten van energie van de golven van de zee. Het plan voorziet ook in het telen en vervolgens verbranden van zeewier om stroom op te wekken.