Het nieuwste boek van Corien Oranje heeft een opvallende en leuke titel: ”Sagorups en zoute drop”. De subtitel (”De overleven-in-de-junglecursus”) doet daarentegen wel erg sterk denken aan de populaire serie van Francine Oomen (”Hoe overleef ik…”) Jesse verhuist door het werk van zijn vader naar een Papoeadorpje. Vooraf mailt hij met Rafaël, een Nederlandse jongen die al een aantal jaren in Indonesië woont.

Eenmaal in het nieuwe land aangekomen, wordt Jesse door Rafaël en zijn Papoeavrienden uitgenodigd om lid te worden van de jungleclub. Daarvoor moet Jesse wel de geheimen van het oerwoud leren kennen: welke planten kun je eten, hoe maak je een bivak. Hij krijgt een briefje vol gevaarlijke opdrachten. Zo moet hij in een palmboom klimmen, sagorupsen eten en een beest doden.

Dit boek, dat tot stand is gekomen in samenwerking met De Verre Naasten ter gelegenheid van vijftig jaar zending op Papoea, is niet echt spannend. Wel merk je dat de auteur erg goed bekend is met het leven in Indonesië. En dat vooral geeft het boek meerwaarde. Als Nederlandse jongen (of meisje) zomaar in een heel ander land met een andere cultuur te moeten leven valt niet mee. Alle westerse ’zekerheden’ verdwijnen en ervoor in de plaats komen: een huis van golfplaten, regenwater om je te wassen en de wc mee door te spoelen, een vrachtwagenmotor die een paar uur per dag voor stroom zorgt.

Je hebt als Nederlander dan ook heel wat tips nodig om te kunnen leven in het oerwoud. Deze leuke en informatieve jungletips staan door het hele boek heen. Een voorbeeld: „Zwarte randjes onder je teennagels? Maak ze niet schoon. Dat doen de kakkerlakken ’s nachts wel.”

Zeker voor avontuurlijk ingestelde kinderen is dit boek een echte aanrader.