Men zegt „meer begrip en acceptatie kweken, want ze hebben niet zelf voor hun gerichtheid gekozen, en omdat het hebben van homofiele gevoelens niet als een persoonlijke morele schuld ervaren behoeft te worden.” Het zij me toegestaan hierop te antwoorden door kortweg te verwijzen naar onze Heidelbergse Catechismus, vraag en antwoord 10. Daar belijden we (of is dat verleden tijd?) op grond van de Schrift dat „God Zich schrikkelijk vertoornt beide over de aangeboren en werkelijke zonden.” Laten we het daar maar bij houden. En alleen diegenen, en die allen, die dat van harte overnemen, die zijn bij Christus welkom. Dat is reformatorisch, en dat uit te dragen is in het belang van wie dan ook.J. Koutstaal jr.

Corn. Smitstraat 15

2951 AB Alblasserdam

Raadsleden
Raadsleden van SGP en CU zouden het minst actief zijn, volgens onderzoek van bureau Daadkracht (RD 14-4). Het onderzoek concludeert allereerst dat raadsleden te veel vergaderen en te weinig contact hebben met burgers. In het kader van de nieuwe wijze van besturen van de gemeente, het dualisme dat enkele jaren geleden is ingevoerd, zouden ze nu juist veel contact moeten hebben met burgers en ondernemers. Als ik naar onze fractie kijk, herken ik deze conclusie absoluut niet. Iedere week hebben we contacten met burgers die een probleem of vraag hebben. We bezoeken de vergaderingen van de dorpsraden, de kernavonden en we spreken burgers die komen inspreken of gewoon aanwezig zijn op een raads- of commissievergadering. We gaan op werkbezoek bij ondernemers en maatschappelijke instanties. Kortom, volgens mij hebben we voldoende contact en daar doen we ook wat mee! Conclusie is verder dat raadsleden veel vergaderen en stukken lezen en daar het grootste gedeelte van hun tijd mee doorbrengen. Het beeld wordt geschetst van „navelstarende” figuren die veel met zichzelf bezig zijn. Zo worden echter een heleboel gedreven raadsleden die echt het belang van de burger op het oog hebben, tekortgedaan. Het is wel frappant dat deze conclusies naar buiten komen midden in een discussie over de vraag of de vergoeding voor raadsleden wel in verhouding staat tot de hoeveelheid werk die ze (moeten) verrichten. Is het werk in de raad nog te combineren met een baan en is het nog aantrekkelijk voor jongere mensen? Als klap op de vuurpijl werd geconstateerd dat SGP- en CU-raadsleden minder tijd aan het raadswerk besteden dan raadsleden van andere partijen. Het eerste wat in je opkomt is: SGP- en CU-raadsleden werken kennelijk gewoon efficiënter en hebben dus minder uren nodig, met meer resultaat. Ik ga maar gewoon door met het dienen van het belang van de gemeente Veere en haar inwoners en ondernemers.

L. A. de Visser

Pauwhoekstraat 40

4365 AR Meliskerke

Jacques Vriens
Naar aanleiding van het artikel in RD 14-4 in de boeiende serie ”Normen en waarden in de jeugdliteratuur” het volgende: Na thuiskomst van een bezoek aan de openbare bibliotheek nestelen mijn kinderen zich op de bank. In de cd-speler het luisterboek ”Meester Jaap” van Jacques Vriens. Met een half oor luister ik mee en constateer dat er gelukkig toch nog leuke en verantwoorde boeken te vinden zijn in de openbare bibliotheek. Totdat na een poosje luisteren de eerste vloek klinkt en warempel een paar zinnen verder een tweede. Samen met de kinderen besluit ik de cd maar weer terug te doen in het doosje, hij komt er niet meer uit. Een van hen verzucht: „Jammer van die vloeken, het was zo’n leuk verhaal.” Inderdaad, Jacques Vriens, heel jammer dat ”niet vloeken” bij u kennelijk niet valt onder normen en waarden. Kinderen respect voor anderen bijbrengen (zoals voor het moslimmeisje met de hoofddoek) is uw missie. Hopelijk laat u in toekomstige boeken zien dat u kinderen ook respect voor christenen en voor de God van christenen wilt bijbrengen.

Laura Janse-Beelen

Gentiaan 7

2771 SL Boskoop

Naschrift:

Dank voor uw reactie vanuit de praktijk! In RD 12-10-2007 citeerden wij een onderzoek dat veel grove taaluitingen signaleerde in boeken van onder anderen Vriens. Tijdens het gesprek dat de basis vormde voor het artikel in RD 14-4 vertelde Vriens inmiddels te begrijpen waarom bijvoorbeeld een protestants-christelijke school in Drenthe de vloeken in zijn boekjes heeft doorgestreept. Vriens: „Ik ben het er nog niet mee eens, maar ik begrijp het nu. Ik bedenk me nu wel drie keer voor ik een vloek gebruik.”

Hoofdredactie