Van tevoren was er de nodige scepsis. Sarkozy wordt in eigen land ”president blingbling” genoemd, een showman die zijn grenzen niet kent. Menigeen vroeg zich af of hoe dat zou gaan in het formele Groot-Brittannië. Daarbij werd hij nog begeleid door zijn derde vrouw, Carla Bruni. Zou het voormalige fotomodel de Britse vorstin niet choqueren?Het bezoek verliep uiteindelijk probleemloos, met als belangrijkste resultaat dat de twee landen de banden aanhaalden. Onder Chirac en Blair was de relatie vaak onder het vriespunt. Voor een deel was dat te verklaren door de oorlog in Irak. Veelzeggend voor de relatie was dat tot voor kort de treinen uit Parijs arriveerden op het Londense Waterloo Station. Sinds de treinen van het vasteland in St. Pancras aankomen, hoeven de gevoelige Fransen zich daar niet meer aan te ergeren.

Sarkozy hecht duidelijk aan een betere Frans-Britse samenwerking. Hij vaart, anders dan zijn voorgangers, een pro-Amerikaanse koers. Sarkozy wil Frankrijk sterker integreren in de NAVO. De benoeming van Bernard Kouchner tot minister van Buitenlandse Zaken was wat dit betreft een duidelijk signaal. De minister is een duidelijke voorstander van de oorlog in Irak. In dezelfde lijn past de belofte van Sarkozy woensdag om Londen te steunen in de strijd tegen de taliban in Afghanistan.

De twee landen lijken momenteel hun gemeenschappelijke belangen te ontdekken: beide bezitten kernwapens en beide zitten in de VN-Veiligheidsraad. Bovendien sprak Sarkozy donderdag met Brown over samenwerking op het gebied van nucleaire samenwerking. Ze bezegelden een akkoord over de ontwikkeling van een nieuwe generatie kernreactoren. Kerncentrales leveren in Frankrijk 80 procent van de stroom. Groot-Brittannië wil dat percentage van 20 naar 40 procent verhogen.

Duitsland volgt vanaf de zijlijn deze toenadering tussen Londen en Parijs en vraagt zich af of dit ten koste van Berlijn zal gaan. Tijdens zijn bezoek gaf Sarkozy bewust aan dat hij Duitsland niet voor het hoofd wil stoten. „De Frans-Duitse as is goed, maar niet voldoende”, zei hij letterlijk.

De toenadering die Sarkozy tot Groot-Brittannië zoekt moet worden gezien als een stuk realpolitiek. Op het gebied van kernenergie is Duitsland niet interessant, omdat hier in 2021 de laatste kerncentrale dichtgaat. Duitsland heeft bovendien geen kernwapens en het heeft geen zitting in de Veiligheidsraad. Dus ligt het voor de hand dat Sarkozy toenadering zoekt tot de Britten. Op de achtergrond speelt mee dat Frankrijk over drie maanden de halfjaarlijkse voorzitter van de Europese Unie is.

Duitsland hoeft niet het idee te hebben dat het buitenspel wordt gezet. Als Sarkozy Merkel nodig heeft, zal hij bij haar aankloppen. Zoals hij zelf woensdag zei: „Angela Merkel kan alleen niet succesvol zijn. Gordon Brown kan alleen niet succesvol zijn.” Zo kan Sarkozy ook niet alleen succesvol zijn.