Oud zijn en oud worden staan in de belangstelling, al is het maar omdat ouderen langer dan tot voor kort gebruikelijk was in het arbeidsproces nodig zijn. Joke Mourits-van Assendelft (1941) peilt in meditatieve teksten wat oud zijn is en vooral kan zijn. Veel ouderen stellen zich vragen als: Was dit het dan, mijn leven? Heeft het zin gehad? En wat gebeurt er met me na mijn dood? De auteur betwijfelt of het wel de juiste vragen zijn. „In deze tijd wordt ouderdom maar al te vaak als een probleem gezien. Natuurlijk kent de ouderdom haar donkere kanten, maar die kunnen nooit meer dan de helft van het verhaal vertellen. Wat zijn dingen om van te genieten? Hoe kan verlies een verrijking betekenen? Wat kan ouderdom ons leren?”

Haar advies: Vraag het de oudsten. „Want zíj hebben het meegemaakt, zij kunnen vertellen over ziekte en verdriet, maar ook over goede en mooie ervaringen.”

”Vraag het de oudsten” is een boek voor ouderen, hun omgeving en verzorgenden. En voor iedereen die niet bang is om na te denken over de eigen levensweg.