Sinds in meer landen de sharia werd ingevoerd, horen we steeds vaker over bizarre straffen. Steniging bij overspel, afhakken van handen en voeten bij diefstal en onthoofding bij geloofsafval komen steeds vaker voor. En het betreft niet alleen moslims, in veel gevallen worden ook christenen volgens de sharia berecht.

Onlangs meldde Open Doors, een christelijke organisatie in Nederland die opkomt voor vervolgde christenen wereldwijd, dat op 24 januari 2002 de hand is geamputeerd van de Sudanese christen Anthony Wani. Anthony had nog geluk dat het in Sudan gebeurde. Zijn hand werd in een ziekenhuis door een chirurg geamputeerd. In Somalië, en wie weet in hoeveel landen meer, zou zijn hand domweg zijn afgehakt.

De sharia wordt momenteel in zo’n twintig landen toegepast. Is het niet erg wreed als je hand wordt afgehakt bij diefstal? werd iemand eens gevraagd. Hij antwoordde met een wedervraag: Hoeveel mensen met afgehakte handen hebt u al gezien? Dat zijn er inderdaad weinig.

Steniging is nog altijd een publiek vermaak. Het slachtoffer wordt aan handen en voeten geboeid op een plein neergezet en vervolgens stort een kiepauto een lading stenen over hem of haar uit. In andere landen mogen de omstanders nog zelf stenen gooien. De executies worden ook wel op tv uitgezonden. Niet alleen steniging en amputatie, ook onthoofding vindt nog plaats. Vroeger werd er nog bij gezegd waarom iemand werd onthoofd: wegens moord of geloofsafval bijvoorbeeld. Tegenwoordig worden in de Saudische pers nog steeds de executies gemeld, maar het geloof wordt niet meer opgegeven als reden. Onthoofding komt nog wel voor. Zo werd op 4 mei 1997 in Riyad de Filipijnse gastarbeider Ruel Janda onthoofd. Hij had zich verzet tegen pogingen van de overheid om gevangenen tot de islam te bekeren. Meestal wordt het niet bekend als een christen om zijn geloof wordt onthoofd, maar het staat wel vast dat er ieder jaar verscheidene christen-Saudiërs worden onthoofd.

Het zal wel nooit bekend raken hoeveel honderden mannen en vrouwen en kinderen jaarlijks op een wrede wijze aan hun einde komen omdat zij christen zijn geworden. Een moslim die christen wordt, speelt sowieso met z’n leven. Volgens de sharia staat er de doodstraf op, maar ook in landen waar die niet geldt, zijn er altijd wel fanatieke moslims te vinden die denken Allah een dienst te bewijzen door de afvallige te vermoorden. Talloze bekeerlingen zijn door hun eigen familie vergiftigd, doodgeranseld of op een andere wijze om het leven gebracht. De overheid treedt hiertegen nauwelijks op.

De meest bizarre straffen die christenen ondergaan, hebben meer met volksgerichten te maken dan met islamitisch recht. Op het platteland van landen als Afghanistan, Pakistan en Somalië nemen de mensen dikwijls het recht in eigen handen.

Toen een Pakistaans meisje door een groot aantal mannen uit haar dorp publiekelijk was verkracht, haalde dat alle kranten. Die wereldwijde verontwaardiging was waarschijnlijk de reden waarom de verkrachters inmiddels zijn veroordeeld. Maar bizarre straffen als groepsverkrachting, verminking of verbranding komen vrijwel dagelijks voor in Pakistan, en meestal gaan de uitvoerders van die straffen vrijuit.

Een veel toegepaste straf in dit verband is ook het uitsnijden van de tong bij mensen die weigeren hun mond te houden over hun geloof in Jezus Christus. Dat komt voor in Mexico en Peru, maar ook in China. In Peru waren het de guerrilla’s van het Lichtend Pad die deze praktijken hadden; in China maakt de ’satanische’ sekte ”Bliksem uit het Oosten” zich hieraan schuldig. Zij ontvoeren invloedrijke christenen en geven ze dan een hersenspoeling. Wanneer die hardnekkig aan hun geloof vasthouden, kunnen zij rekenen op de wreedste foltermethoden, waaronder het uitsnijden van de tong.