„Ik kan er niet bij dat mensen die niet in Christus kunnen of willen geloven, niet zalig worden”, aldus Bodar, die behalve priester ook publicist is. „Ze kunnen toch goede mensen zijn. Daarin werkt de Heilige Geest mee, ook al zullen moslims dat zo niet noemen.”Van gisteren tot maandag zijn studenten van de CSFR uit het hele land in Zevenaar bij elkaar om na te denken over christelijke spiritualiteit.

„Spiritualiteit is met God leven, met Hem zijn”, aldus Bodar. „Dat is dus niet je ei kwijt moeten en ook niet de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie. Spiritualiteit wijst door de Heilige Geest meteen naar God. Dankzij Gods genade word ik aangeraakt, ondanks al mijn armoede en zondigheid. Er is ook een verlangen naar God om met Hem te zijn en in Hem te raken zover Hij het vergunt. Want er is altijd een scheiding tussen schepsel en Schepper.”

Bodar is positief over de spiritualiteit bij moslims en hindoes. Als hem door studenten het vuur na aan de schenen wordt gelegd, met de vraag of spiritualiteit niet altijd naar Christus zal verwijzen, geeft hij aan dat er buiten de Rooms-Katholieke Kerk geen heil is. „Buiten de kerk is echter wél de glans van het heil. Wij hanteren in onze kerk liever heilsinclusivisme dan heilsexclusivisme. Maar begrijp me goed, ik keur de islam niet goed.”

Bevindelijkheid
Bodar ziet verschillen tussen de protestantse en rooms-katholieke spiritualiteit. „Protestanten zijn, in het algemeen gesproken, doorgaans rationeler in de spiritualiteit. Bevindelijkheid is bij ons wat meer onverdacht gebleven. Het gaat om het hoofd en het hart. Dat is bij bevindelijken wel aan de orde, bij andere protestanten wat minder.”

„Maar mystiek ligt wel weer gevoelig in uw traditie”, geeft de priester aan. Bodar citeert Augustinus: „God is dieper dan de diepste diepte en hoger dan het hoogste.” Ook verwijst hij naar Bernard van Clairvaux. „Ik moedig u aan niet alleen uit uw korte traditie, maar ook uit onze lange traditie te putten.”

Een gevolg van spiritualiteit is oecumene. „Katholieken zouden het liefst zeggen: „Kom toch terug, joh.” Maar in protestantse kring boven de Moerdijk is er een calvinistische volksaard die dat bemoeilijkt.” „Protestanten weten het niet zeker, maar weten het wel beter”, glimlacht Bodar. „Maar we moeten samen een gemeenschap worden en ook daarom bidden. Dat is de oecumene van het hart, een spirituele oecumene. Alle andere oecumene is vaagheid troef.”

Geduld
Bij spirituele oecumene hoort volgens Bodar ook geduld. „Alles hoeft dus niet gelijk één te worden.” Om te beginnen stelt hij voor om een gezamenlijke vesper te houden op zondagmiddag. Ook zou Bodar het toejuichen als er een gemeenschappelijk leesrooster voor de preken komt.

Kennis van elkaars standpunten is eveneens nodig. Dat rooms-katholieken nooit de Bijbel lezen, is volgens de priester een fabeltje. „En jullie denken dat wij Maria vereren”, vervolgt Bodar. „Daar klopt niets van. Maria wijst nooit naar zichzelf, maar naar Christus.” Hij legt uit: „Wij onderscheiden vereren en aanbidden. We aanbidden alleen God. Wat jullie ”eren” noemen, noemen wij ”vereren”. Het is dus gewoon een taalkwestie”, concludeert hij. Bovendien: „Moet ik jullie soms uitleggen dat Maria, de moeder van de Godmens, toch echt in het Evangelie van Lukas voorkomt?”