Ouders, onderwijsgevenden, jeugdleiders, kerkenraden en catecheten hebben allen direct te maken met de jeugd van kerk en gemeente. En laten wij vooral niet vergeten dat wij ook in de prediking niet alleen ouderen maar ook jongeren onder ons gehoor hebben. Vele tientallen jaren ervaring als ouder, jeugdleider, dienaar van het Evangelie en docent hebben mij steeds dichter bij onze jeugd gebracht. Het leeftijdsverschil is nooit een obstakel geweest.Allerlei over het algemeen kleinschalige onderzoeken vanuit de universiteit, jeugdbonden en de pers hebben ons enigszins een beeld gegeven van het denken, de interesses, de mate van kerkelijke betrokkenheid en het leven van jongeren. Soms kwam een scherpe scheiding aan het licht tussen de zondag en de dagen daarna, tussen wat Gods Woord leert en het concrete leven. En dat was weer een overigens begrijpelijke reden om zorg uit te spreken over bepaalde ontwikkelingen. Immers, als je de jeugd verliest, wat blijft er dan in de toekomst over van de kerk en de gemeente?

Kerkenraden en allen die zich bij de jeugd betrokken weten, zijn geroepen zich te verdiepen in ontwikkelingen die op gespannen voet staan met het overgeleverde geloof. En dat kan niet zonder goed te luisteren naar onze jongeren en met hen in gesprek te gaan. Een gesprek over de achtergronden van hun opvattingen en keuzen en over wat de Bijbel ons leert. En dan gaat het niet alleen over gospelmuziek of discobezoek, maar ook over invloeden vanuit de pinksterkerken en evangelische groepen.

Verrast
Wij mogen echter niet de jeugd over het hoofd zien die intens bezig is met Gods Woord en de belangrijkste levensvragen. Zij willen niet met een kluitje in het riet gestuurd worden, maar begeren onderwijs. Onderwijs betekent wegwijs maken in Gods Woord en wegen wijzen vanuit Gods Woord, ook in het concrete leven van alledag.

Vooral de laatste jaren ben ik vaak verrast en verwonderd geraakt over geestelijk leven dat ik proefde. Wat is er heerlijker dan dat jonge, frisse en groene geestelijke leven. Je denkt wel eens: Was er maar meer van dat sprankelende leven, ook onder de ouderen. Het is dikwijls zo dor en doods. De hemel verkwikt niet en de hel verschrikt niet.

Wie het hart van de betrokken jeugd heeft, mag zich gelukkig prijzen. Je blijft er zelf fris en groen bij. En je bidt en hoopt dat ook andere jongeren dat ongekunstelde geestelijke leven mogen leren kennen. Het moet ons gaan om de hele jeugd van kerk en gemeente.

Wie een hart heeft voor de jeugd, krijgt ook het hart van de jeugd. Openheid tot in de diepste roerselen van het hart. Het is echt niet alleen maar kommer en kwel. De Heere werkt ook onder onze jongeren.

De auteur verleent bijstand in het pastoraat en gaat voor in de Hersteld Hervormde Kerk.