De reactie van Jos Strengholt en Gert-Jan Segers is een ontkenning van het feit dat veel Egyptische christenen er, net als veel moslims, geen moeite mee hebben om feiten te verdraaien als persoonlijke belangen in het spel zijn. De analogie van de brugpieper doet geen recht aan de complexe omstandigheden. Veel moslims in Egypte geloven dat christenen sterk door het Westen worden gesteund. Deze gevoelens, of we het ermee eens zijn of niet, zijn een feit.We hebben jarenlang veel rapportages over verhoudingen tussen moslims en christenen onderzocht. Dan vertellen veel christenen je dat als je dingen dramatisch in westerse media kunt brengen, dat steun kan opleveren. Incidenten met een complexe achtergrond worden vaak gedramatiseerd en gesimplificeerd in westerse media weergeven, waardoor lezers die de omstandigheden niet kennen verkeerde conclusies trekken en niet zien welke consequenties dat heeft voor de verhouding tussen moslims en christenen.

Wat betreft overgang van de ene godsdienst naar de andereen bouw van gebedshuizen is er rechtsongelijkheid. Er moet echter ook worden bericht dat er -hoewel veel te traag- aan een nieuwe wet wordt gewerkt om de vergunningen voor het bouwen van kerken en moskeeën gelijk te stellen. We reizen regelmatig door het land en zien steeds weer nieuwe kerkelijke gebouwen, legaal of illegaal. Advocaten betogen voor rechtbanken dat christenen die moslim zijn geworden weer christen moeten kunnen worden.

Teleurgesteld
Mohammed al-Ghazali was een extremist die voor zijn uitspraken over Foda bestraft had moeten worden. De Egyptische staat is daarin tekortgeschoten. Foda werd vermoord in een tijd dat terroristen zowel christenen als liberale moslims onder vuur namen. Dat is niet het Egypte van vandaag.

Vandaag zijn er andere moslims die voor christenen opkomen, zoals dr. Tarek Heggy. Maar ook hij ergert zich aan kopten, zoals Adli Abadir, die een totaal verkeerd beeld geven van de plaats van christenen. Christenen doen er beter aan vrienden zoals Heggy niet kwijt te raken. Dat is in het verleden helaas wel gebeurd met andere moslims, die teleurgesteld zijn in christenen die meer hun eigen belangen op het oog hadden dan principes die evenzeer gelden voor christenen als voor moslims.

Strengholt en Segers schrijven dat sommige verhalen over individuele christenen niet helemaal waarheidsgetrouw zijn. Als dat geen bagatellisering is, wat is dat dan wel? Wij hebben vele tientallen zaken van de koptische mensenrechtenactivist Maurice Sadek onderzocht. Niets van zijn rapportages deugde. Er zijn tal van andere verhalen waaruit blijkt dat veel christenen zich niet anders gedragen dan veel moslims: zij verdraaien woorden en liegen wanneer dat van pas komt. Dat helpt niet bij een juiste analyse van de problemen, waardoor er niet goed aan oplossingen gewerkt kan worden.

Ons archief met 15.000 artikelen en rapporten laat een heel wat genuanceerder beeld van de christelijke gemeenschap in Egypte zien. Het is open voor eenieder die dit wil inzien.

Sawsan Gabra is lid van de Koptisch-Orthodoxe kerk. Kees Hulsman is socioloog en onderzoekt sinds 1976 de positie van christenen in Egypte.