Commentaar: Filmproducer Wilders
Polemiseren is een kunst, gebaseerd op verstand en respect. In de praktijk blijken velen dat zich niet te realiseren. Zij redetwisten op grond van emotie en verliezen daarbij het respect voor de ander uit het oog.
Ook de fractievoorzitter van de Partij voor de Vrijheid (PVV), Wilders, lijkt dat gevaar niet te ontlopen. Hij heeft het plan opgevat een provocerende film te maken over de Koran. Ook al wil hij nog niet zeggen wat er precies in de film gaat gebeuren -Wilders wil uiteraard zo veel mogelijk kijkcijfers hebben-, de uitkomst laat zich raden. Vrij recent zei hij dat de moslims de helft uit de Koran moeten scheuren als zij in Nederland willen blijven.Of hij in de film zelf het heilige boek van de islam versnippert, moeten we dus afwachten. De bewindslieden die verantwoordelijk zijn voor het veiligheidsbeleid en de nationaal coördinator terrorismebestrijding zijn er in ieder geval niet gerust op. De commotie rond de film ”Submission” van Theo van Gogh ligt hen nog vers in het geheugen. Zij vrezen woedende reacties vanuit moslimskringen en daarom proberen zij achter de schermen Wilders tot bezinning te brengen. Die laat zich echter op dit punt niet zo gemakkelijk iets gezeggen, vooral niet omdat hij het klimaat in Nederland jegens islamieten te soft vindt.
Ook al heeft de PVV-leider op dit laatste punt gelijk, het is beslist onverstandig dat hij een provocerende film maakt. Zeker, er zijn essentiële bezwaren tegen de islam aan te voeren. Die hebben ook mensen buiten de achterban van Wilders.
Hij heeft ook gelijk dat het risico groot is dat onze joods-christelijke cultuur in korte tijd omgevormd dreigt te worden tot een samenleving waarin de islam een forse invloed heeft. Het is beslist waar dat zo een vreemd element in onze beschaving wordt gebracht. Daarover geen misverstand.
Het gaat in deze zaak echter wel om de manier waarop de islam tegemoet getreden wordt. Wilders speelt in op de onlustgevoelens in onze samenleving en gebruikt daarbij vooral emotioneel geladen methoden. De Britse staatsman uit de 19e eeuw Gladstone gaf een van zijn vrienden ooit de raad: „Houdt u in debatten en polemieken bedaard; woede en emotie zijn geen argumenten.”
Die bedaardheid mist Wilders. Zijn opgewonden toon in het islamdebat mag dan even de onlustgevoelens in de samenleving lucht geven, op termijn biedt zijn aanpak geen oplossing voor het ingewikkelde vraagstuk van omgang met de islam.
Wanneer Wilders welbewust een film maakt om moslims te provoceren, roept hij zelf conflicten en emoties op. Dat is immers eigen aan provocatie. Als hij dan vervolgens gaat roepen dat de moslims te heetgebakerd zijn, zal hij zich moeten afvragen wat zijn eigen rol is geweest bij die onrust.
De islamitische godsdienst moet bestreden worden. Daarover laat ook de Bijbel geen misverstand. Die bestrijding moet duidelijk en scherp zijn. maar wel altijd met verstand en respect. Daarbij behoeven wraakgevoelens geen doorslaggevende rol te spelen. Het Woord van God is krachtig genoeg om zonder menselijke emoties, die naar hun aard altijd onzuiver zijn, te laten zien dat er een betere weg is dan het volgen van Allah en van zijn profeet.