„Is de NBV een voldoende betrouwbare vertaling om in de kerken in te voeren of niet?” vroeg ds. Egas op de synode. Een terechte vraag. Ik zou daarnaast een ander cruciaal aspect in willen brengen: de leesbaarheid van een vertaling.De evangeliën zijn destijds geschreven in leesbaar Grieks. Ieder die deze teksten las of hoorde ervoer de taal ervan als vertrouwd, meer nog: begrijpelijk. De taal van de tekst was voor hem of haar alledaagse taal.

Waarom deze gewone taal? Omdat Jezus de opdracht gaf alle volken te bereiken met Zijn Goede Nieuws! Drempels weg voor het Evangelie. De enige ”steen des aanstoots” waarop een mens zou mogen stuiten is het Evangelie zelf, maar nooit het taalkleed. Dus als toehoorders meteen al verward raken door de taal waarin wij iets vertellen, dan is het goed mis! Want dan komt zo’n verloren mens niet meer toe aan het Evangelie zelf. En dat is zonde. Wijzelf moeten een leesbare brief van Christus zijn, des te meer het geschreven Evangelie van Jezus Christus.

Ter illustratie: een zeer gemotiveerde gelovige jongere vertelde me: „Ik wil zo graag leren uit de Bijbel, maar ik begrijp soms gewoon niet wat er staat.” Als een gemotiveerde jongere dit al ervaart, hoe zou een ongemotiveerde jongere dan ooit iets mee kunnen krijgen van de Bijbel? Voor de niet-gelovige en onkerkelijke jongeren geldt dit des te meer.

Vervreemdend
Wij moeten een Bijbelvertaling gebruiken die betrouwbaar én leesbaar is. Een van beide is niet voldoende. De Statenvertaling en de NBG ’51 scoren naar mijn mening te laag op leesbaarheid. De taal van de NBG ’51 stamt uit de jaren twintig van de vorige eeuw en sluit niet meer aan op de Nederlandse taal van vandaag. Over de Statenvertaling zullen we het maar niet hebben. Betrouwbaar doch onleesbaar.

Op het niveau van de taal treedt bij deze vertalingen een vervreemdend effect op bij mensen van nu. Een onwenselijk effect dat de communicatie van het Evangelie belemmert. Zelfs al zou de NBV ietsje minder scoren op betrouwbaarheid -wat maar de vraag is-, dan is deze vertaling wel vele malen beter leesbaar en daarom uitermate geschikt.

Persoonlijk ben ik enthousiast over de NBV. In enkele uren tijd lees ik een profetenboek als Jeremia uit. Dat hoefde ik met de NBG ’51 niet te proberen. Die schoof ik na enkele hoofdstukken leesmoe terzijde. Bovendien vroeg ik me bij elke zin af wat er nou eigenlijk stond. Het mooie van de NBV is dat mijn begrijpend lezen van de Bijbel enorm is toegenomen. Bovendien herleven overbekende frasen plotseling en dringen door tot in het hart. Kortom, ik raad u de NBV aan. ”Met klem”, zou ik bijna zeggen.

De auteur is lid van de Christelijke Gereformeerde Kerk.