Steun de troepen: haal ze naar huis
Met de dag wordt duidelijker dat de NAVO in Afghanistan niet de ”hearts and minds” van de bevolking probeert te winnen, maar een escalerende oorlog tegen terrorisme - waarbij steeds meer doden vallen, stelt Bart Griffioen.
In de eerste helft van 2007 werd het aantal Afghaanse burgerdoden op ruim 500 geschat. Nieuwe cijfers duiden op een onheilspellende trend, ook als het gaat om de zo bejubelde ”Dutch Approach”.VN-onderzoek gaf onlangs aan dat door Nederlands optreden in Chora tussen de 60 en 70 burgers zijn omgekomen, wat haaks staat op de bewering van Defensie dat vooral de taliban schuldig waren. Netwerk berichtte deze week over een vergelijkbare verschrikking in Deh Rawod. Daar zouden eind september 65 mannen, vrouwen en kinderen dodelijk zijn getroffen door een luchtaanval na Nederlands bevel.
Of dit incidenten zijn is te betwijfelen. Volgens de Telegraaf hebben Hollandse F-16’s sinds het begin van de missie in Uruzgan zeker 200 lasergeleide GBU-12-bommen boven de provincie gedropt - de 500 pond zware massavernietigingswapens waar president Karzai eerder onder publieke druk bij de NAVO over protesteerde. Omgerekend is dat inmiddels om de dag een Nederlands bombardement. Zijn ”Chora” en ”Deh Rawod” de enige vaderlandse oorlogsmisdaden in Afghanistan?
Wederopbouw
Afghanen leven onder de zoveelste buitenlandse bezetting van hun land. Onder het door de VS geïnstalleerde Karzairegime van voormalige krijgsheren zijn de chaos en corruptie in het land verergerd. De zelfverrijking aan de top is explosief gegroeid, het geweld tegen vrouwen duurt nog altijd voort en politieke oppositie wordt de mond gesnoerd. Volgens rapporten van Human Rights Watch worden de krijgsheren door de meeste Afghanen gezien als een groter gevaar dan de taliban.
Ondertussen komt van de beloofde wederopbouw praktisch niets terecht. De bulk van westerse hulpbudgetten gaat nog altijd naar militaire taken of verdwijnt in de hoge salarissen van westerse niet-gouvernementele organisaties (ngo’s) en corrupte bestuurders. Als er al scholen, ziekenhuizen of wegen worden opgeknapt, moet dat voor een schijntje. Bovendien waarschuwen hulpverleners dat elke associatie met buitenlandse militairen hun ontwikkelingswerk levensgevaarlijk maakt.
Leugenachtig avontuur
Niet vreemd dat peiling na peiling laat zien dat een meerderheid van de Nederlandse bevolking zich keert tegen een verlenging van de missie in Uruzgan. Maar met de wil van het volk lijkt het kabinet weinig op te hebben, zoals we ook konden zien aan het dwarsbomen van een Irakonderzoek. Als het aan Balkenende ligt blijft Nederland ook onder zijn vierde kabinet Washingtons trouwe partner in de ’strijd tegen terreur’.
Het is onacceptabel dat de levens van zowel Afghanen als Nederlanders nog langer op het spel worden gezet voor dit leugenachtige avontuur zonder einde. De troepen terugtrekken betekent niet de Afghanen in de steek laten, zoals het kabinet ons graag chanteert, integendeel. Langere aanwezigheid van de NAVO zal het land verder in vlam zetten, met ernstige gevolgen voor de regio als geheel.
Laten we leren van Irak. Na het recente vertrek van Britse troepen uit Basra is de rust daar eindelijk teruggekeerd. Waar echter elders in Irak de Amerikaanse bezetting voortduurt, groeien ook het geweld, de onveiligheid en de verbittering. Laat de voorstanders van de missie niet beweren dat ze dit doemscenario niet konden kennen. Steun de troepen: haal ze naar huis.
De auteur is woordvoerder van Coalitie Stop de Oorlog en bestuurslid van de Internationale Socialisten. Tevens is hij medeoprichter van comité Troepen Terug uit Afghanistan dat morgen bij de NAVO-top in Noordwijk protesteert tegen verlenging van de missie in Uruzgan.