De cijfers zien er indrukwekkend uit. Liefhebbers kunnen in Utrecht 23.000 vierkante meter spoorgeweld verwachten. Dat zijn, ter vergelijking, ruim drie voetbalvelden, gevuld met 50 modelspoorbanen van clubs uit binnen- en buitenland, modeltreinverzamelingen, stands van detaillisten en een modelspoormarkt van bijna 1 kilometer lengte. Op die markt kunnen gebruikte treinspullen en bijzondere modellen verkocht en geruild worden.Voer voor een slinkende club hobbyisten, verzamelaars en treinliefhebbers. Beursorganisator Leo Hendriksen erkent dat de belangstelling voor modelspoorbouw de laatste jaren afneemt. „De (spel)computer blijkt met name onder jongeren een geduchte concurrent. Modelspoorbouw is nu eenmaal niet plug-and-play, het vraagt enige tijd om alles op te stellen en aan te sluiten. Veel jongeren vinden modelspoorbouw niet gaaf. De teruglopende interesse heeft ook gevolgen voor fabrikanten van modeltreinen. De twee grootsten, Roco en Märklin, moesten respectievelijk in 2005 en 2006 een doorstart maken.”

Virtuele modelbaan
De vergrijzing en de teruglopende belangstelling zijn merkbaar aan de bezoekersaantallen van Eurospoor. Na het topjaar 1999 met 32.000 mensen is het aantal bezoekers gedaald tot 21.000 vorig jaar. Daaronder bevonden zich 3000 kinderen. Overigens stabiliseert het aantal bezoekers zich.

Aan Hendriksen, zelf verzamelaar van modeltreinen, is de verminderde aandacht niet te wijten. Hij wil met Eurospoor liefhebbers bedienen en niet-hobbyisten enthousiasmeren. „Kinderen kunnen deelnemen aan de workshop huisjes bouwen. Verder geven we informatie over het leggen van rails en het natuurgetrouw maken van bergen en bomen. Computerfreaks krijgen desgewenst uitleg over het aanleggen van een virtuele modelbaan.”

Bij modelspoorbouw sla je verschillende vliegen in één klap, zegt de beursorganisator. „Het stopt niet bij het spelen met treintjes. Je hebt te maken met ontwerpen, tekenen en plannen. De hobbyist bestudeert de echte wereld, om die in het klein te vertalen. Hij kan niet om houtbewerking heen en zet gekochte bouwpakketten in elkaar of bedenkt zelf iets. Tenslotte vormt elektronica een belangrijk onderdeel van modelspoorbouw.”

Meters bedrading
Dat laatste aspect kreeg de afgelopen jaren een extra dimensie met de komst van de digitale techniek. „Daar wordt nog te weinig uitleg over gegeven. Nieuw op Eurospoor 2007 is daarom de voorlichting van de Nederlandse Modelspoor Federatie over het digitaliseren van een bestaande baan. Veel hobbyisten denken dat deze techniek te ingewikkeld voor hen is, terwijl het rijden met treinen er juist eenvoudiger door wordt. Voorheen waren tientallen meters bedrading nodig om bijvoorbeeld wissels aan te sturen. Met de digitale techniek zijn twee draden aan een van de rails voldoende en worden ingewikkelde schakelingen overbodig. Meerdere locomotieven kunnen onafhankelijk van elkaar rijden zonder ingewikkelde elektrische schakelingen. Elke loc heeft een eigen code en is aan te sturen door die code in de transformator in te tikken.”

De komst van de digitale techniek is de belangrijkste verandering van de laatste jaren, meent Hendriksen. Trends in de modelspoorbouw signaleren is lastig, vindt hij. „Het aantal grasmatrijders -mensen die genoegen nemen met rails op een gekochte grasmat (red.)- neemt af. Details worden steeds belangrijker. Ik heb het idee dat steeds meer hobbyisten hun baan zo natuurgetrouw mogelijk proberen in te richten. Ze brengen bijvoorbeeld mos aan tussen de rails van een weinig bereden spoor. We laten dit op de beurs onder meer zien met zes Engelse modelbanen. Engelsen zijn meesters in het detail.”

Meer informatie: www.eurospoor.nl.