Parlementvaria
Enkele weken terug stond in deze rubriek een stukje over de boeken van PvdA-fractievoorzitter Tichelaar. Op zijn bureau lag toen onder meer het boek ”Christenen en moslims”.
Onbekend was hoe dat boek daar gekomen was. Het kerkelijke blad De Waarheidsvriend wierp vorige week nieuw licht op de zaak.Het desbetreffende boek, aldus het hervormd-gereformeerde blad, is uitgedeeld aan alle fractievoorzitters in de Tweede Kamer en aan minister Klink van Volksgezondheid. Minister Klink? Waarom niet aan minister Vogelaar voor Integratie? Die zou er toch veel meer aan hebben?
De Waarheidsvriend beantwoordt die vragen. Klink heeft dit cadeautje van uitgever Artios en auteur ds. Veldhuizen te danken aan zijn uitspraak dat de kerken geen bijdrage leveren aan de integratie van moslims. Klink maakte die opmerking eind augustus bij zijn afscheid als directeur van het Wetenschappelijk Instituut van het CDA. Hij verweet de kerken toen te stil te zijn in het integratiedebat.
Tal van religieuze voorlieden bestreden dat. Ds. Veldhuizen voegt zich nu in dat koor. Zijn boek dient Klink op te vatten als „tegenbewijs”, aldus de emeritus predikant uit Wapenveld. In een interview met De Waarheidsvriend houdt ds. Veldhuizen de overheid voor dat die enerzijds een positieve insteek moet hebben ten opzichte van moslims, maar anderzijds de taak heeft extremisme krachtig te straffen.
Het is maar dat Klink het weet.
Kabinetsleden mogen hun weblogs niet meer gebruiken voor „partijpolitieke doeleinden” of „persoonlijke imagebuilding.” Dat staat in een notitie die vrijdag in de ministerraad ter inzage lag. Premier Balkenende vindt het blijkbaar nodig om zijn collega’s nadrukkelijk te wijzen op deze eerder gemaakte afspraken. Bewindslieden mogen alleen maar schrijven over hun eigen beleidsterrein. Bovendien moeten de teksten in lijn zijn met het kabinetsbeleid. Als bewindslieden politieke opmerkingen kwijt willen, moeten ze daarvoor partijpolitieke organen gebruiken.
D66-fractievoorzitter Pechtold was er als kippen bij om kritiek te leveren op de richtlijn rond weblogs. „Verkrampt”, oordeelde hij. Als de democraat minister was, zou hij „een lange neus naar de RVD trekken.” Overigens zijn er op dit moment geen bewindslieden die de site van hun departement misbruiken als politieke uitlaatklep. Oud-minister Zalm van Financiën deed dat in het verleden wel regelmatig.
Staatssecretaris Van Bijsterveldt van Onderwijs haakte vorige week op haar weblog humoristisch in op de regels: „Ach, ik voel me niet zo snel in mijn vrijheid beknot. Wel jammer van die duizenden ’Marja-mokken’ en ’Van Bijsterveldt-buttons’ die ik net had besteld…”
Nederlanders lezen steeds minder. Zouden politici een uitzondering vormen op deze regel? Waarschijnlijk niet, want politici zijn een afspiegeling van de bevolking. Hoe zouden de Tweede Kamerleden de vele stapels post lezen die zij wekelijks ontvangen vanuit de departementen en de samenleving?
Als het in de landelijke politiek net zo gaat als in de plaatselijke politiek, ziet het er niet best uit. Burgemeester Roep van Gilze Rijen testte vorige week de oplettendheid van ’zijn’ gemeenteraadsleden. Bij wijze van grap had hij in een beleidsstuk over de algemene plaatselijke verordening opgenomen dat agrariërs geen mest mogen uitrijden op feestdagen als Pasen, Pinksteren, Koninginnedag en… op de verjaardag van de burgemeester (25 april).
Tijdens de raadsvergadering maakte niemand een opmerking over deze toevoeging. De raadsleden wilden al overgaan tot een volgend agendapunt toen de burgemeester hen terugfloot. De raadsleden moesten hartelijk lachen om de grap. Ze weigerden echter het boetekleed aan te trekken. Ze vonden de nota van tachtig pagina’s te dik en hadden zich bij de voorbereiding beperkt tot de samenvatting.
Welke bewindspersoon in Den Haag durft het aan de oplettendheid van Kamerleden te testen?
Het VVD-hoofdbestuur staat voor een lastig dilemma inzake de kwestie-Verdonk. VVD-fractievoorzitter Rutte wil lastpak Verdonk liever nog vandaag dan morgen royeren als partijlid. Het partijbestuur heeft echter ook te maken met de wens van de VVD-leden. De partijraad aanvaardde enkele weken geleden een motie waarin staat dat Verdonk voor de partij behouden moet blijven.
De meest elegante oplossing voor de VVD zou natuurlijk zijn dat Verdonk haar zetel in de Tweede Kamer zou opgeven en zich niet meer met politiek zou bemoeien. Die hoop is ijdel, want Verdonk is daar de vrouw niet naar.
Jan Willem Wits, communicatiespecialist, poneerde vorige week in het dagblad Trouw een interessante stelling. Hij vindt dat de VVD geen recht heeft op de zetel van Verdonk, maar juist omgekeerd: dat Verdonk recht heeft op negen VVD-zetels. De politica behaalde bij de verkiezingen van november vorig jaar immers 620.555 voorkeurstemmen. Dat is goed voor tien Kamerzetels. „Van wie zijn die zetels eigenlijk nu de fractie en de partij met hun stemmenkanon gebroken hebben?” zo vraagt Wits. Volgens de communicatiespecialist zou de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie haar naam pas echt waarmaken door Verdonks kiezers een ’generaal pardon’ te gunnen voor het feit dat ze kennelijk op de verkeerde partij hebben gestemd. „Daarbij past een royaal democratisch gebaar door tien Kamerzetels vrij te maken voor de stem van het volk van Verdonk.”
Zou Wits een Verdonkfan zijn? Nee, zo blijkt uit het stuk. Hij is oud-voorzitter van het CDA en Utrecht en de politieke denkbeelden van Verdonk kunnen hem „gestolen worden.”
De Tweede Kamer behandelt deze week de begroting van het ministerie van Economische Zaken voor het jaar 2008. Daarvoor zijn delen van morgenmiddag en de woensdag gereserveerd. Donderdag debatteert de Kamer onder meer over het voorstel om de tariefstijging voor de onroerendezaakbelasting niet langer aan een maximum te binden.