Dat bleek dinsdag in IJmuiden, waar bestuursvoorzitter Ratan Tata van het Indiase concern de opening bijwoonde van een nieuw gebouw voor werknemers die zich bezighouden met nieuwe producten.„Wij willen geen onderdelen van Corus verkopen”, zei Tata. „Wij geloven in een verhaal van groei, niet in het schrappen van banen”, aldus de topman. In juli al liet de centrale ondernemingsraad van Corus Nederland weten op de korte termijn geen gevaren te zien voor de werkgelegenheid bij het voormalige Hoogovens door de overname.

Tata lijfde Corus eerder dit jaar in voor een bedrag van ruim 9,1 miljard euro. Hiermee ontstond het op vier na grootste staalbedrijf ter wereld. Er werken in totaal ongeveer 84.000 mensen bij het fusiebedrijf.

De prijs die Tata voor Corus betaalde, werd opgedreven doordat het Brits-Nederlandse staalbedrijf in een veiling werd verkocht. De Indiërs namen het daarbij op tegen het Braziliaanse CSN. Britse autoriteiten hadden de veiling bevolen omdat het biedingsproces naar hun idee te veel onrust opleverde.

Achteraf vindt Ratan Tata niet dat er te veel is betaald. „Wij hebben uiteindelijk meer betaald dan waarmee we begonnen, maar zijn voor onszelf geen grens overgegaan. Zie het als een huis dat duur is, maar later waarschijnlijk nog duurder”, aldus de topman.

Plannen voor verdere expansie in Nederland zijn er niet voor Tata. Geruchten dat de Indiërs hun oog hebben laten vallen op de autoproducent NedCar in Born, ontzenuwde hij. In het Verenigd Koninkrijk liggen zaken wat anders. „We hopen een grotere aanwezigheid te krijgen op de Britse automarkt”, zei Tata. Eerder liet Tata al weten de Britse automerken Jaguar en Land Rover te willen kopen. Maar hoe het daar mee staat, zei Tata niet.

De wereldwijde staalindustrie is de laatste tijd flink in beweging geweest. Begin vorig jaar ontstond de grootste staalproducent ter wereld nadat Mittal Steel de Franse branchegenoot Arcelor kocht. Tata streeft die schaalgrootte niet per se na, zei Ratan Tata. „Wel willen we een respectabele speler zijn.” In het algemeen voorziet hij wel dat in de toekomst staalbedrijven vaker de handen ineen zullen slaan.