Sneeuwsporen
Titel: ”Sneeuwsporen”
Auteur: Jolanda Dijkmeijer; illustraties Jet van der Horst
Uitgeverij: De Banier, Utrecht, 2007
ISBN 978 90 336 2896 2
Pagina’s: 23
Prijs: € 4,50 tot 31 oktober, daarna: € 7,90.
Uitgeverij De Banier gaf naar aanleiding van de Kinderboekenmaand het prentenboek ”Sneeuwsporen” uit, over een notendief die zijn sporen achterlaat in een witte wereld. Auteur Jolanda Dijkmeijer heeft verschillende kinderboeken geschreven. Illustrator Jet van der Horst studeerde in 2006 af aan de kunstacademie. ”Sneeuwsporen” is haar eerste uitgegeven prentenboek.
Het debuut mag er zijn. Voor ”Sneeuwsporen” maakte ze twaalf schilderijen. Behalve het meisje Lotte lijkt de sneeuw wel hoofdpersonage. Of is het de stiekeme eekhoorn die na goed zoeken op iedere prent te vinden is? Op de eerste pagina zijn ze alle drie in beeld. In haar kamer opent Lotte de gordijnen als waren het de coulissen van het boek. Een overweldigend sneeuwlandschap wordt zichtbaar. Op een besneeuwde tak zit de ineengedoken eekhoorn. Het vormt een prachtig gecomponeerd geheel waarvan zelfs de tekst, die als het ware op de donkere kamermuur geprojecteerd is, onderdeel is.
Maar misschien zit de grootste kracht van de illustrator in het kleurgebruik. Anders dan we bij prentenboeken gewend zijn, zijn de kleuren verstild. Van der Horst is specialist in water-, lucht- en aardetinten. Dat ze tot vier keer toe een besneeuwde verte boeiend weet weer te geven, is hiervoor het beste bewijs.
De vraag of het hierdoor wel echt een boek voor kleine kinderen is, is terecht. Het verhaal is eenvoudig genoeg. Lotte speelt in de sneeuw, maakt met papa een sneeuwpop en geeft hem ogen en een mond van noten. Die zijn de volgende dag verdwenen. Er zijn echter sneeuwsporen van de dief. Ze leiden naar een boom achter in de tuin.
Maar haken kinderen af bij de platen, die niet zo sprekend zijn van kleur? Ik vraag het me af. Zeker voor heel jonge kinderen is er op iedere plaat nog zoveel aan te wijzen en uit te leggen. Het enige bezwaar zou kunnen zijn dat Lotte geen sprekend gezicht heeft. Het meisjesfiguurtje heeft iets abstracts en dat is voor kleuters misschien een stap te ver.
Het betreft een actieboek voor de Christelijke Kinderboekenmaand. ”Sneeuwsporen” is niet speciaal christelijk, of het moet in dat ene zinnetje zitten: ”God heeft het laten sneeuwen.” In het geheel van het verhaal komt dit nogal gewild over.
Hoe dan ook, uitgeverij De Banier heeft moed getoond door een prentenboek uit te geven dat bepaald niet doorsnee is, maar wel van verrassend hoge kwaliteit. En dat is een leuke ontdekking op zich.