De groene grasmat van het stadion in Den Bosch ligt er deze vrijdagmorgen verlaten bij. Geen bal, geen spelers. Ook geen uitzinnige supporters op de tribune. Wel één enkele hond, plat midden op het veld. Oren rechtop. Mooi gezicht.De voetbaltempel is het decor voor het eeuwfeestje van de KNPV. ’s Middags betreden enkele tientallen honden én hun bazen het strijdperk voor de nationale kampioenschappen. Vooral herders in diverse soorten laten zich zien: Hollandse, Duitse, Mechelse. Het programma vermeldt stokstellen, terugroepen, schijnaanval, overval, schotstellen, rijwielstellen, smokkeldrama. Het zijn evenzoveel vaktermen voor de verschillende wedstrijdonderdelen.

Macy, Nikki en Balou bijten het spits af. Ze moeten traplopen en door een pijp kruipen. Macy doet de beide onderdelen met het grootste gemak. Nikki glijdt uit over de treden. Balou komt enthousiast blaffend het veld op en ontsnapt binnen de kortste keren aan zijn bazin. Het lijdt geen twijfel wie dit onderdeel heeft gewonnen.

Boven de hoofdtribune, achter het glas, kijkt KNPV-voorzitter Dick van Rossum mee. De naam van zijn vereniging dekt allang niet meer de lading, zegt hij. „We zijn ooit begonnen als een vereniging van politiehonden, maar al jaren leveren we een flink aantal honden aan de douane en aan bedrijven en instellingen. Bewaking en beveiliging staat tegenwoordig op de kaart; daar spelen honden een steeds belangrijkere rol bij.”

De KNPV, 6500 leden, telt elf regionale afdelingen met vele tientallen plaatselijke hondenclubs. „We zijn de grootste in deze sector”, zegt Van Rossum, in het dagelijks leven politiecommissaris bij het korps Limburg-Zuid. „Een goede tweede is de Vereniging van de Diensthond. Vroeger waren we elkaars concurrenten, tegenwoordig werken we samen.”

Honden trainen, keuren en certificeren zijn de belangrijkste doelen van de KNPV. „We reiken duizend certificaten per jaar uit. Onze honden zijn intelligent, sociaal, niet agressief. Je kunt er alles mee doen, totdat de baas zegt: „Nu is het genoeg.” Dan moet je oppassen.”

Honden trainen is eindeloos geduld hebben. „Je moet steeds maar weer commando’s herhalen. En goed gedrag belonen. Dan zal de hond het op den duur begrijpen wat er van hem verwacht wordt. Eigenlijk werkt het net als bij kinderen.”

Een van de moeilijkste opdrachten is het corrigeren van een commando. „Stel, je beveelt een hond om achter een verdachte aan te gaan. Het beest rent weg, is helemaal gefixeerd op die ene persoon. Ineens roep je hem terug. Dan moet de hond een knop omzetten vanbinnen. Dat vindt hij lastig. Zoiets moet je veel oefenen.”

Het KNPV-keurmerk voor honden staat internationaal in hoog aanzien, zegt Van Rossum. „We krijgen aanvragen uit Oostenrijk, China, Amerika en zelfs Maleisië. Toch kunnen we aan de vraag voldoen. De laatste jaren zijn Mechelse herders populair. Ze laten zich uitstekend trainen als speur- of bewakingshond. Hondenfokkers zetten speciale bloedlijnen uit om dit ras te fokken.”

Een van de deelnemers aan de nationale kampioenschappen is Guus Nooijens uit het Brabantse Zegge. Zijn zevenenhalf jaar oude Sjuul, een Mechelse herder, viel vorig jaar „net” buiten de prijzen. Nooijens heeft het beest zelf afgericht. „Ik train vier keer per week met hem en vind het een sport om al zijn kwaliteiten naar boven te halen. Ik ben graag druk met dieren.” Of Sjuul ook een paard zou mogen zijn? Hij lacht: „Beetje lastig te houden thuis.”