Als De Blank door het Ritz-Carlton Tokio loopt, ziet hij alles. De general manager groet een nieuwe gast, raapt een stofje van het tapijt en vertelt een collega-manager een lampje te verduisteren. Zijn ogen twinkelen. Hij geniet duidelijk van elke minuut die hij in zijn hotel doorbrengt en hij zorgt ervoor dat hetzelfde geldt voor zijn personeel en gasten.Ritz-Carlton Tokio is meer dan een hotel; het is een belevenis in een stad die wel wat gewend is. Genesteld op de bovenste verdiepingen van het hoogste gebouw in Tokio biedt het luxueuze hotel een onvoorstelbaar uitzicht over de gigantische stad. „Op een mooie dag kun je de berg Fuji zien”, zegt De Blank met hoorbare trots.

Kosten nog moeite zijn gespaard om het Ritz-Carlton zo bijzonder mogelijk te maken. In de enorme lounge, met een plafond van 8 meter hoog, bevindt zich een grote marmeren vijver met waterval. Het geluid van het vallende water en de lege ruimte erboven stralen rust uit. „Mensen zeggen: „Wat jammer van de ruimte, daar kun je aan verdienen.” Maar dit maakt deze lounge juist zo speciaal.”

Speciaal is ook een 200 jaar oud theehuisje dat De Blank uit het zuiden van Japan naar Tokio heeft laten rijden om het een nieuwe bestemming te geven op de 45e verdieping. Vanaf de rijstmatten zien gasten nu geen traditionele Japanse tuin, maar kijken ze neer op de ambitieuze wolkenkrabbers van Tokio. „Mijn job”, legt de Blank uit met een kwinkslag, „is om van biljonairs miljonairs te maken.” Dat doet hij door onvoorstelbare luxe aan te bieden. In de bar kunnen gasten een „diamanten martini” bestellen. Het drankje wordt geserveerd met een diamant van 1 karaat en kost 1,8 miljoen yen (11.400 euro).

De enorme Ritz-Carltonsuite op de 55e verdieping -300 vierkante meter vol luxe- kost 17.000 euro per nacht. Ontbijt niet inbegrepen. Volgens De Blank is de suite „het duurste hotelkamertje in Azië.” „Maar”, voegt hij er meteen aan toe, „sinds maart hebben we het al vijf keer verkocht.”

Hoewel de overweldigende luxe het meest in het oog springt, zijn de aandacht voor detail en de fantastische service de ware geheime wapens van deze Nederlandse manager. Hij wijst naar de kruiskopschroefjes in de scharnieren van de deuren. Alle kruisjes wijzen naar boven. „Dat heb ik laten doen met 2,3 miljoen schroeven”, legt De Blank uit. „Mensen dachten dat ik gek was.”

Maar dat is hij duidelijk niet. Zijn voorbeeld toont zowel zijn 423 personeelsleden als zijn gasten dat niets te klein is om belangrijk te zijn. Dat is het ware geheim van zijn succes. Alles zo perfect mogelijk maken.