Kleurstoffen maken kinderen hyperactief
LONDON - Kunstmatige kleur- en smaakstoffen en het conserveermiddel natriumbenzoaat maken kinderen onder de tien jaar hyperactief, soms reeds een uur na consumptie. Dat blijkt uit nieuw onderzoek waarvan de resultaten donderdag zijn gepubliceerd in The Lancet online.
Onderzoekers van de universiteit van Southhampton gaven 153 kinderen van drie jaar en 144 kinderen van acht en negen jaar dagelijks een drankje (mix A) met het conserveermiddel natriumbenzoaat (E211), een drankje met een gemiddelde dagelijkse combinatie van kleur- en smaakstoffen (mix B) of een nepdrankje. Het gedrag van de kinderen werd vastgesteld aan de hand van waarnemingen van ouders, leerkrachten en met behulp van een computertest die aandacht en concentratie kan meten.Mix A zorgde voor aantoonbaar drukker gedrag van de 3-jarige kinderen dan de placebodrank. Mix B zorgde voor meer uitlopende effecten, zodat geen sprake was van een duidelijk verschil met de controlegroep. Bij de acht- en negenjarigen was voor beide dranken sprake van een significant effect bij de kinderen die meer dan 85 procent van de drank consumeerden en bij wie weinig gegevens ontbraken.
De deelnemers aan het onderzoek waren niet geselecteerd uit een groep hyperactieve kinderen, maar waren afkomstig uit de doorsneebevolking. Dat maakt de uitkomsten volgens de onderzoekers des te relevanter.
„Er is sprake van duidelijk schadelijk effect van het veelgebruikte conserveermiddel natriumbenzoaat op driejarige kinderen die niet bekendstonden als hyperactief. Welk van de smaak- en kleurstoffen uit mix B verantwoordelijk zijn voor de gevonden effecten bij de oudere kinderen, verdient verder onderzoek. Dat geldt ook voor de vraag waarom de jongere kinderen meer schade ondervonden van mix A dan de acht- en negenjarigen”, aldus de onderzoekers.
De onderzoekers wijzen erop dat veel kleur- en smaakstoffen in voedsel overbodig zijn. Dat geldt niet voor natriumbenzoaat, dat veel wordt gebruikt als conserveermiddel. „De resultaten van ons onderzoek zijn van grote betekenis voor de regelgeving betreffende het toevoegen van smaak- en kleurstoffen aan voedingsmiddelen”, aldus de onderzoekers.