Aanval op Irak dient strategisch belang Israël
De aandacht in Israël richt zich opnieuw op Irak. Israëliërs herinneren zich nog goed dat hun land in 1991 39 Scud-raketten te verwerken kreeg, toen de Verenigde Staten en hun bondgenoten het offensief openden om het Iraakse leger uit Koeweit te verdrijven. Ook nu brengt een Amerikaanse aanval op Irak risico’s voor Israël met zich mee.
Toch is Israël niet tegen de plannen van de Amerikaanse president George Bush om het regime van Saddam omver te werpen. Een Amerikaanse aanval dient het Israëlische strategische belang. Inlichtingendiensten beschikken over aanwijzingen dat de republiek van Saddam Hussein in het bezit is van biologische en chemische wapens en bezig is met het ontwikkelen van nucleaire wapens.
Maar Israëliërs zijn zich er ook van bewust dat een Amerikaanse aanval op Irak risico’s met zich meebrengt. Als Saddam Hussein ziet dat hij niets meer te verliezen heeft, zal hij biologische en chemische wapens in willen zetten tegen Israël, zo wordt gevreesd. Op deze wijze zou hij dan de geschiedenis in willlen gaan als de moslimheld die een maximaalaantal Joden doodde.
In 1991 reageerde Israël niet op de Iraakse Scuds. Dat gebeurde onder zware druk van Washington. Het Israëlische leger zou toen echter wel ingezet zijn tegen Irak als de oorlog langer had geduurd. Israëlische leiders hebben nu gezegd dat Israël zal reageren als Irak het land weer aanvalt. Als in Israël veel slachtoffers vallen door het gebruik van massavernietigingswapens, zal Israël mogelijk zelfs overgaan tot het inzetten van nucleaire wapens tegen Irak.
„Er wordt nu verwacht dat Saddam alle verschrikkelijke wapens zal gebruiken die hij tot zijn beschikking heeft: biologische middelen, chemicaliën en radioactieve materialen”, schrijft strategisch deskundige prof. Gerald Steinberg in The Jerusalem Post. „Tot de scenario’s waarmee rekening moet worden gehouden behoren aanvallen met raketten (als die er nog zijn na de laatste oorlog), de verspreiding van chemische en biologische wapens door sproeivliegtuigen en andere toestellen, en de radiologische wapens die met een koffer of klein schip naar een belangrijke stad kunnen worden gebracht.”
Steinberg relativeert zijn eigen woorden echter ook door te zeggen dat het gedrag van Saddam moeilijk te voorspellen valt. Ook zullen de Verenigde Staten de Iraakse leider waarschijnlijk onvoldoende tijd geven om te reageren. Tijdens de eerste fase van de Amerikaanse campagne zullen doelgerichte aanvallen op het Iraakse leiderschap trachten de Iraakse commandostructuur lam te leggen. Er bestaat kans dat andere Iraakse leiders de macht over zullen nemen.
Om de risico’s voor de burgerbevolking te verkleinen, is Israël reeds overgegaan tot het op kleine schaal vaccineren tegen pokken. Berichten in de media melden dat Israël ook bezig is medicijnen te verzamelen tegen andere ziekten die door biologische wapens kunnen worden veroorzaakt. Verder zouden er pillen toegevoegd worden aan de doosjes met gasmaskers die enige bescherming moeten bieden bij radioactieve straling.
Het risico dat Israël loopt bij een offensief tegen Irak mag geen reden zijn niet tot de aanval over te gaan, zo schreef Ma’ariv in een hoofdcommentaar. „We moeten beseffen dat wat hij (Saddam Hussein) vandaag heeft in elk geval minder erg is dan wat hij mogelijk zal hebben als hij nog vijf jaar ongestoord zijn gang kan gaan.”
Ook de Israëlische oud-premier Ehud Barak heeft zich uitgesproken voor een Amerikaanse aanval op Irak. „Het nucleairewapenprogramma van Saddam vormt de dringende noodzaak voor zijn verwijdering”, schreef Barak in The New York Times. Husseins schendingen van de resoluties van de VN-Veiligheidsraad verschaffen volgens Barak reeds een legale basis voor de aanval.
De Israëlische luchtmacht heeft vorige week reservisten opgeroepen om de Patriot-luchtafweerbatterijen te bemannen. Dit werd gedaan, aldus de Israëlische krant Ha’aretz, in verband met 11 september. Een hooggeplaatste bron bij Defensie zei dat het besluit is genomen na aanwijzingen dat Israël op 11 september het doelwit kan worden van een luchtaanval. De batterijen staan in de buurt van Haifa, Hadera en Eilat. De luchtmacht overweegt de Patriot-batterijen ook paraat te houden na 11 september, in verband met een eventuele Amerikaanse aanval op Irak. In 1991 werden Patriot-raketten ingeschakeld om de Iraakse Scuds te onderscheppen.