Zorgen van zielen kunnen groot en veel zijn. Verburg weet het. Terwijl hij erover vertelt -niets concreets, alleen mogelijke casussen-, belt een collega hem op. Die heeft een cliënt met een ernstig probleem. Vanavond belt die persoon Verburg.Verburg leunt achterover. Of hij zich geen zorgen maakt dat het probleem voor vanavond uit de hand loopt? „Nee. De man belt, dat is een goed teken. En anders: ik kan niet alles tegenhouden.” Niet dat jarenlange ervaring Verburg gelaten maakten. „Ik ben zo betrokken als de pieten.”

Leed slaat hem niet lam. Hij accepteert het. En citeert Stefan Zweig: „Schaduwen zijn kinderen van de zon.” Donkerheid hoort bij het leven.

Een decennium geleden begon hij met Hands, inmiddels een bv, met arts-psychotherapeut Ria Reul als directeur. Daarvoor werkte Verburg -projectleider, mediator en coach- bij de consultancybedrijven ICAS en Assissa. Hij gaf daar net als nu professionele raad aan werknemers.

Omdat „zorgen niet planbaar zijn tussen twee en vier uur” kunnen mensen zeven dagen per week, 24 uur per dag terecht bij de telefonische counseling van Hands. Aan de andere kant van de lijn zitten psychologen, maatschappelijk werkers en ervaringsdeskundigen. Achter hen schuilt een netwerk van hulpverleners die waar nodig in actie komen.

Het idee voor Hands komt uit Amerika. Daar bestaat het Employee Assistance Program (EAP), waar werknemers en degenen die bij hen horen naartoe kunnen met persoonlijke en aan werk gerelateerde problemen. Het uitgangspunt is: „Iedereen komt wel eens in moeilijkheden. Meestal lossen we ze zelf op. Maar sommige blijven en gaan jezelf en je werk beheersen. Wellicht kunnen wij dan helpen.”

Ook Hands kan uit de voeten met „alles wat zorgen baart en uw levenskwaliteit verstoort.” Van de vragen die het bureau krijgt, heeft 40 procent te maken met werk en beroep. Persoonlijke problemen, moeilijkheden rond gezin en relatie en financiële en juridische kwesties zorgen elk voor 20 procent. Meer dan de helft wordt opgelost met het eerste telefoontje en 20 procent na een tweede of derde gesprek. De andere vragen meer hulp. Per kwartaal behandelt Hands zo’n 600 casussen.

Het zijn werkgevers en verzekeraars die klant worden bij Hands. Zij verstrekken een pasje aan hun werknemers of klanten, met daarop het 0800-nummer waarmee te allen tijde deskundige hulp kan worden ingeroepen. Interpolis biedt dit bijvoorbeeld bij zijn InkomensZekerPlan voor Vrije Beroepen.

„Wat je investeert in medewerkers op psychosociaal gebied, verdien je veelvoudig terug”, meent Verburg. De drempel naar zijn bureau blijft laag; mensen kunnen anoniem bellen.

Luisteren, dat is de belangrijkste taak van hem en zijn collega’s. „Sociale gemeenschappen zijn kleiner geworden”, zegt hij. „Met meer kwetsbare mensen. Vroeger gebeurde een groot deel van wat wij doen in de kerk.” Waar kerkelijk leven stopte, verdwenen luisterende oren. „Nu spreken velen nooit meer over ziel en dromen.”

Problemen liggen op de loer als je die vergeet, weet Verburg. „Aandacht is zo belangrijk. Dat we elkaar raken en aanraken, visueel of anders.”

Hij heeft dagelijks te maken met personen die zichzelf of elkaar vergeten. „Vraag en antwoord liggen in jezelf besloten”, meent hij. „Maar doordat iemand overstuur raakt, kan hij de antwoorden niet vinden of durft hij geen keuzes te maken.” Hij geeft een voorbeeld. „Een kleine zakenman komt bij mij en kondigt aan met alles te stoppen. Zijn zaak ziet hij niet meer zitten en zijn vrouw en kinderen steunen hem niet. Die man werkt honderd uur in de week. Geen wonder dat hij geen hulp ervaart van zijn gezinsleden. Hij ziet hen niet, dus zijn ze er niet. Deze man heeft geen relatieprobleem, maar een werkprobleem.”

Te hard werken is nooit goed, oordeelt de Handsman. „Goede ondernemers willen nooit dat mensen overwerken.”

Dat Verburg ondanks alle schaduwen die hij zag wijs en kalm over het leven zelf kan praten, komt doordat hij de kunst van het afstand nemen kent. „Ik volg mijn klanten ver, maar verbind me niet met hen. Het mooiste is voor mij als mensen verder kunnen.”