Opinie

Waar een wil is

Oud-CDA-Kamerlid Faber presenteerde vorige week het boek ”De wet van de koestal”. Daarin stelt hij de vraag of de ChristenUnie tijdens de formatie van Balkenende IV wel stevig genoeg heeft onderhandeld over de verdeling van de kabinetsposten. Is een minister van Defensie of een staatssecretaris van Verkeer nu wel zo dienstbaar aan het bewaken van typische CU-punten in het regeerakkoord?

23 April 2007 12:00Gewijzigd op 14 November 2020 04:43

Dat in de bemensing van de departementen, gezien het belang van de ChristenUnie, inderdaad een zwakte schuilt, wordt met de dag duidelijker. Wat te denken van het voor identiteit zo gevoelige ministerie van OCW, waar naast CDA’er Van Bijsterveldt twee PvdA’ers, te weten Plasterk en Dijksma, de scepter zwaaien? Maar ook Volksgezondheid is kwetsbaar. Christendemocraat Klink mag daar dan aan het hoofd staan, het zo gevoelige terrein van abortus wordt bestreken door sociaaldemocraat Bussemaker.Dat in deze staatssecretaris een fel rood en progressief hart klopt, is in de luttele maanden dat het kabinet oud is meermalen gebleken. Eind vorige week gaf zij daarvan opnieuw blijk door de abortusboot van Women on Waves toe te staan de internationale wateren op te gaan om voor de kust van Ierland of Polen zwangerschappen tot zeven weken af te breken.

De vorige staatssecretaris, CDA’er Ross, had de abortusboot ’aan de ketting’ gelegd door de bepaling dat die slechts abortussen mocht uitvoeren in een straal van 25 kilometer rond het Amsterdamse Slotervaartziekenhuis. Nu de Raad van State dat besluit heeft vernietigd omdat de grens van 25 kilometer willekeurig is, geeft Bussemaker Women on Waves de ruimte.

Dat is bijzonder jammer. Het is zeer betreurenswaardig dat Nederland op deze wijze zijn progressieve abortusbeleid niet alleen met hand en tand verdedigt, maar tevens vanuit een misplaatste zendingsdrang gaat verkopen in landen waar nog het besef leeft dat het moedwillig doden van de menselijke vrucht niet normaal is.

Bussemaker zal waarschijnlijk argumenteren dat er geen andere weg is nu de Raad van State het hanteren van de 25 kilometer grens heeft verworpen. Maar dat is veel te gemakkelijk geargumenteerd. Als de raad oordeelt dat het gekozen afstandscriterium onvoldoende is onderbouwd, staan er nog voldoende andere wegen open om het de abortusboot moeilijk te maken.

Waarom onderneemt de staatssecretaris geen poging dit criterium beter te onderbouwen? Ooit waren er toch goede redenen om in de regelgeving vast te leggen dat een abortuskliniek altijd „in de omgeving” van een officieel ziekenhuis gelegen moest zijn? Ook een voorstander van abortus zal moeten erkennen dat het met het oog op complicaties van belang is dat er bij het uitvoeren van een abortus van korte afstand hulp in geroepen kan worden.

Bovendien is nog niet onderzocht of er nog andere juridische argumenten bestaan om de boot het uitvaren te verhinderen. Welke ruimte biedt het internationaal recht hierin?

Dergelijke acties kunnen wel degelijk ondernomen worden. Als er, net als bij Ross destijds, maar sprake is van een goede intentie. Politiek is geen kwestie van alleen maar slaafs luisteren naar rechters. Waar een wil is, is niet zelden een weg.

Meer over
Commentaar

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer