Bij de definitieve versie van het regeerakkoord van het kabinet-Balkenende IV is de ChristenUnie uitbundig geprezen omdat ze verreweg het meeste van haar verkiezingsprogramma terugzag in het regeerakkoord. Bij mij bleef er helaas een gevoel van onbehagen hangen. Ik was niet onder de indruk van het behaalde resultaat. Alle hoop was gevestigd op het terugdraaien van de huidige wetten, waaronder de rechtvaardigen in het land nog steeds ernstig te lijden hebben (2 Pet. 2:7).Daarentegen zijn wij als christenen met dit akkoord verplicht de bestaande verworvenheden van paars (lees: abortus, legale prostitutie, homoseksuele huwelijken, vrije heroïneverstrekking, legale verkoop van softdrugs, euthanasie, klonen, voorbereiden en implanteren van de RFID-chip) in binnen- en buitenland te verdedigen, terwijl we weten dat ze tegen de wil des Heeren ingaan. Als we maar een van deze wetten hadden kunnen terugdraaien tijdens de onderhandelingen, zou ik nog enigszins tevreden zijn geweest. Maar we zijn naar mijn mening getroost met enkele zoethoudertjes.

Waar de ChristenUnie echt op moeten letten de komende regeerperiode, is naar mijn mening het bewaken en aanscherpen bij wet van de volgende reeds verworven vrijheden:

1. Het grondwettelijk recht van gelijke behandeling (artikel 6: „om te kunnen en mogen weigeren op grond van het bezwaar op het geweten en op grond van het recht op godsdienstvrijheid en de daarop gebaseerde algemene wet gelijke behandeling”). Ook christenen dienen vrijheid te hebben: gelijk behandeld te worden als het om hun geweten gaat. Vooral met het vooruitzicht van het implanteren van een RFID-chip in het lichaam, waarmee je geïdentificeerd zou kunnen worden en dat tevens als betaalmiddel zou kunnen worden ingezet, dient deze vrijheid verdedigd en aangescherpt te worden met zwaar geschut.

2. De vrijheid van onderwijs (artikel 23,3: „Het geven van onderwijs is vrij”). Juist de coalitiepartner PvdA in Amsterdam wenst hieraan te tornen, aldus hun website: „De overheid hoort te zorgen voor goed algemeen onderwijs waarin niet één geloofsovertuiging doorklinkt, maar waarin in de les levensbeschouwing alle geloven aan bod komen.” De vrijheid van onderwijs dient gehandhaafd te blijven!

3. De vrijheid van geloof (artikel 147.1: „Met gevangenisstraf van ten hoogste drie maanden of geldboete van de tweede categorie wordt gestraft: hij die zich in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, door smalende godslasteringen op voor godsdienstige gevoelens krenkende wijze uitlaat”). Tegen de neiging van het vorig kabinet in om de staat toegang tot de geloofshuizen te verlenen, en de wens om het verbod om God te lasteren te schrappen uit de wet, moeten wij dit artikel met hand en tand verdedigen en verankeren. Vrijheid van geloof is van groot belang voor ons Nederlandse joods-christelijke erfgoed.

4. De Bijbelse wet om voor de armen in de samenleving te zorgen, zie ik ook niet voldoende terugkomen. Er is armoede en de bevolking voelt geen verlichting in hun dagelijkse uitgaven. Er zijn nog steeds dezelfde hoge verplichtingen en uitgaven onder de minst bedeelden.

Legalisering van pedofilie is de volgende strategie van het kwaad. De strafmaatregel moet bij wet onder de loep worden genomen en aangescherpt, ter bescherming van onze kinderen.

Verandering
Kortom, het tij kan niet meer worden gekeerd. Daarom bid ik dat er serieuze strategieën worden uitgezet om de erfenis van paars met christelijke overtuiging en met het recht op gewetensbezwaar tegen te gaan en elke poging te benutten om uitbreiding ervan ongedaan te maken. Verder moet er alles aan worden gedaan om bij wet deze verworvenheden te herzien. Met weinig mankracht, maar met een grote God! Dan alleen kan er verandering worden gebracht in Nederland. Alleen, ChristenUnie: wees sterk en moedig (Joz. 2)!

De auteur is fractievoorzitter van de ChristenUnie in Amsterdam-Zuidoost en auteur van het boek ”Van Prostituee tot Politica”.