Cultuur & boeken

Levensgenieter in volle ernst

Hij zag de toekomst als een waas aan zich voorbijtrekken. Zou hij als kinderboekenschrijver de pen voorgoed moeten neerleggen? Ben Slingenberg (52), die in zijn boeken de ernst van het leven met een vleug luchtigheid combineert, werd tijdens het schrijven van ”Vrije val” getroffen door een herseninfarct. Uit een diep dal krabbelde hij op. Anderhalf jaar na dato ligt het boek toch in de winkel.

Petra Jongeneel
4 April 2007 09:22Gewijzigd op 14 November 2020 04:40
Ben Slingenberg: „Ik wil in mijn boeken warmte en naastenliefde doorstralen en op deze manier een kind met mijn boek vermaken. Foto Willem Woznita
Ben Slingenberg: „Ik wil in mijn boeken warmte en naastenliefde doorstralen en op deze manier een kind met mijn boek vermaken. Foto Willem Woznita

Hij heeft wat met de ernst van het leven, lacht hij in zijn riante woning in het Zeeuwse Veere. Slingenberg durft daar te laten zien wat hem drijft in het leven, waardoor hij geraakt wordt en tegen welke dilemma’s hij oploopt.Als voormalig onderwijzer en directeur op een christelijke basisschool bouwde hij een band op met tieners - hij gaf doorgaans les aan de bovenbouw. Elke dag genoot hij van de gevatte uitspraken van leerlingen, de humorvolle voorvallen, maar vooral van de probleemkinderen. Het leverde hem zakken vol ingrediënten op voor de boeken die hij later schreef.

Slingenberg had nooit aan een carrière als kinderboekenschrijver gedacht. Toch heeft hij inmiddels zes boeken op zijn naam staan. De van oorsprong Arnemuidenaar wijt het aan zijn gezondheidstoestand en een ingrijpend voorval in zijn klas. Als docent maakte hij mee dat een leerlinge door een auto werd overreden. De opvang van de klas was aan hem. Daarnaast werd hij jaren later afgekeurd vanwege hartklachten. „Vreselijk vond ik het thuis te zitten. Opeens was mijn leven voor de klas verleden tijd. In m’n hoofd ontstond het verhaal ”Een e-mail voor Lumie” over een basisschoolleerlinge die sterft aan kanker. Het neerschrijven was voor mij een verwerking dat ik niet meer voor de klas stond.” Met zijn debuut sleepte Slingenberg prijzen uit de christelijke kinderboekenwereld in de wacht.

In zijn volgende werken laat Slingenberg zien dat hij op allerlei gebied problemen niet schuwt. Integendeel, het zijn telkens dé onderwerpen die zich lenen voor een boek. Zo laat hij de lezer in ”Soms wens je alles even anders” meevoelen hoe het is om een pleegbroertje te hebben. In ”Alleen” is de hoofdpersoon zoon van een vader die in de gevangenis zit. Zijn recent verschenen boekwerk ”Vrije val” gaat over Floortje, de klasgenoot van de Somalische Farid, die Nederland uitgezet dreigt te worden.

U zet stevige onderwerpen neer voor kinderen in de basisschoolleeftijd.
„Sommige kinderen die mijn boeken lezen, barsten in huilen uit. De schrik slaat me dan wel eens om het hart. Anderzijds is het bijzonder dat je door woorden blijkbaar zoveel emotie kunt oproepen. Ik wil kinderen leren inleven in personen met problemen. Daarmee creëer ik bewustwording van datgene wat er in de wereld speelt. Als kinderen zich kunnen inleven in een personage, leren ze ook meeleven, oog krijgen voor hun naaste. Dat heeft iets met mijn christelijke missie te maken: naastenliefde.”

U combineert de ernstige problematiek met een luchtige schrijfstijl en een humoristische ondertoon.
„Kinderen houden van humor. Het ene moment horen ze iets vreselijks, het andere moment hebben ze dolle pret. Zelf heb ik vanwege mijn gezondheidtoestand de ernst van het leven gezien.” Slingenberg doelt naast de doorgemaakte hartklachten op het herseninfarct dat hem anderhalf jaar geleden trof. Voor de schrijver, op dat moment bezig met ”Vrije val”, leek zijn wereld in te storten. „Een boek lezen lukte niet. De betekenis van een woord wist ik, maar ik kon een regel niet aan elkaar koppelen. Ook het doseren van informatie lukte niet. „Een auto die langsreed, kon me helemaal van m’n à propos brengen. Ik hoorde het geluid maximaal. Mijn eerste vraag aan de arts luidde: Kunt u me weer aan het schrijven krijgen? Zo’n vraag had hij nog nooit gehoord.”

Een intensief revalidatietraject volgde. Letter voor letter leerde Slingenberg lezen, woorden te koppelen en zinnen te begrijpen. De vijftig geschreven bladzijden van ”Vrije val” haalde hij weer voor de dag. Met het manuscript verdergaan, kostte veel moeite. „Ik zette het verhaal eerst in de verleden tijd. En ik schreef het nu vanuit het perspectief van een basisschoolleerling in plaats van een brugklasser.”

Toen dit lukte, deed Slingenberg een poging het verhaal af te maken. Met resultaat. „Ik stuurde het verhaal een jaar na de start van mijn therapie op naar uitgever Boekencentrum. Ik verkeerde in een soort overwinningsroes. Twee dagen later hoorde ik dat ze het boek wilden uitgeven.”

Slingenberg schrijft in ”Vrije val” over Floortje en haar buurjongen Farid, een asielzoeker die samen met zijn moeder naast haar woont. Jarenlang zijn Floor en Farid onafscheidelijk. Maar na dertien jaar dreigt daar een eind aan te komen. Farids moeder krijgt te horen dat het laatste verzoek om een verblijfsvergunning is afgewezen. Floortje mobiliseert alles en iedereen om te voorkomen dat Farid echt wordt uitgezet. Met haar klas bedenkt Floortje van alles om Farid te redden - ze sluit zelfs vriendschap met de dochter van de minister voor vreemdelingenzaken. Floortje is zeker van haar zaak: Farid zal vast mogen blijven, als de politici in Den Haag zijn schrijnende verhaal maar kennen.

Slingenbergs hoofdpersoon groeit op in een volstrekt seculiere omgeving. Een bewuste keuze, volgens de schrijver. „Een verantwoord kinderboek is geen boek dat zich per se moet afspelen in het milieu waar je uit komt. Elk kind, ongeacht welke achtergrond, wordt geconfronteerd met de wereld rondom zich. Als volwassenen willen wij graag muurtjes om kinderen heen bouwen. Maar je moet juist kinderen niet bewust willen weghouden van de wereld.”

Wilt u hun dan geen handvatten bieden hoe met ellende in de wereld om te gaan?
„Jawel, maar niet door de hoofdpersoon een christelijk meisje te laten zijn. Ik vind het moeilijk God in mijn verzonnen verhalen in te brengen. Ik heb zelf ook levensvragen. Wat is Gods doel met mijn herseninfarct, heeft hij dat zo gewild? Als ik Floortje zou laten bidden of Farid toch in Nederland mag blijven, en het gebeurt niet? Wat is Gods rol daar dan in? Die vragen vind ik zelf moeilijk te beantwoorden en wil ik niet bij kinderen neerleggen. De geloofsopvoeding ligt allereerst bij ouders en school. Ik wil in mijn boeken warmte en naastenliefde doorstralen en op deze manier een kind met mijn boek vermaken.”

Slingenberg maakt gebruik van diepere lagen in het boek die kinderen tot nadenken kunnen brengen. Zo komen in het boek twee scheidingen voor. Die van Floortje met haar buurjongen. Maar ook Floortjes ouders zijn gescheiden. Het meeste aantal woorden spendeert de schrijver aan de eerste scheiding, toch lukt het hem de impact van de tweede scheiding in summiere woorden te beschrijven. Als lezer voel je: Beide scheidingen laten diepe sporen na.

Slingenberg haakt niet alleen in op de actualiteit van het asielbeleid van het vorige kabinet, hij slaagt er ook in de spanning tot de laatste bladzijde vast te houden om daarna met een verrassend slot te eindigen.

Mede n.a.v. Titel: ”Vrije val” , Auteur: Ben Slingenberg, Uitgeverij: Boekencentrum, 2007, ISBN 978 90 239 9228 8, Pagina’s: 128, Prijs: € 10,90.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer