Dat het op de AutoRAI om duurzaamheid zou gaan, moet je willen zien en kunnen geloven. Zeker, in ECO-village toont een aantal fabrikanten hoe ver ze zijn op de technologische weg naar stillere en schonere auto’s, en dat ziet er allemaal best leuk uit. Maar verder draait het evenement net als altijd vooral om nieuwe en bestaande automobielen in alle soorten, maten, gewichten en prijzen.Van de inmiddels al populaire instapmodelletjes van Dacia (gestripte Renaultjes) uit Zuidoost-Europa, die de 10 millegrens nog even niet naderen, tot en met de Maybach 62S uit de stal van DaimlerChrysler, die 713.058 euro doet en inclusief opties voor 770.054 eurootjes mee naar huis mag. Die 54 euro zal wel voor het luxe ventieldopje op het reservewiel zijn. Naast zo’n totaalprijs lijkt de Rolls-Royce Phantom van een dikke 5 ton -elders in het pand aanwezig- opeens heel schappelijk geprijsd.

Het meest gebruikte gereedschap tussen al dit glimmende moois is niet de steeksleutel, de krik of de kruiskopschroevendraaier. Glassexfles, plumeau, zeem en poetsdoek zijn alomtegenwoordig. Geruisloos zoekt het leger autopoetsers (m/v) z’n weg tussen de honderden zo voordelig mogelijk opgestelde bolides. „Vette vingers op lak en ramen, overal stof en volop roos op de leren stoelen, je kunt echt de hele dag aan de gang blijven.”

Onder de felle spots wordt elke vingerafdruk onbarmhartig zichtbaar. Een vermoeid ogende Poolse poetser -wacht, die ziekelijke aanblik komt door het felwitte licht, want iederéén ziet hier wat bleekjes- weet dat het allemaal nog veel erger gaat worden als na de pers- en de vakdag de publieksdagendrukte losbarst.

Want bezoekers van een autotentoonstelling kijken veel met hun handen. Zelfs wanneer de auto’s als peperdure pronkstukken op een draaiplateau ongenaakbaar hun rondjes draaien. Even voelen, even koesteren, even strelen, mmmm, lekker! Met een bokkenpoot wordt de glanzend zwarte vetlaag op de banden nog wat bijgewerkt. Het oog wil ook wat. Het oog wil hier alles.

Gewetensvol
Op nummer 28 van de omvangrijke ”Primeursroute” neemt een serieuze journalist van een autotijdschrift bezit van de nieuwe Volvo V70. Hij is er niet meer uit weg te slaan, al staan er vier wachtenden naast de auto die ook allemaal even op de leren fauteuil willen plaatsnemen. Op het moment dat hij zich bekeken weet, is hij gewetensvol bezig met z’n ongetwijfeld zware werk. Waant hij zich even nadien onbespied, dan valt hij alsnog door de mand als grote kleine jongen.

Stoere stuurbewegingen, z’n arm in het neergelaten portierraam, in de pose van een ongenaakbare filmheld. „This is my car, my territory.” Grote vent! Waarschijnlijk maakt hij er zacht de bijpassende motorgeluiden bij. Zitten de vochtplekken ook eens aan de binnenkant van het raam. Vlekkeloos schakelen, met zo’n automaat. Brrrrrrrrroemmmm! Helemaal terug in z’n trapauto van lang geleden.

De Burton Car Company, een beetje weggedrukt achter ”De auto van de toekomst” in de Europahal, heeft een hekel aan misverstanden. „De man moet weer man worden in zijn auto! Tegenwoordig is het pure rijplezier ver te zoeken door alle moderne technieken. Een Burton heeft geen elektrisch verwarmde stoelen, airco, dvd-schermen, navigatiesysteem of inparkeerassistentie. In de Burton gaat het om de fun van het rijden! Met een Burton bouw je je eigen auto en bepaal jij je eigen keus! Wees die stoere kerel. Ruik de benzinelucht en scheur over de paden. Voel de vrijheid, wees basic en geniet!” Louter uitroeptekens. En passant presenteert Burton -sportwagens op een 2CV-onderstel- een wereldprimeur: de Burton Softtop, een ontwerp van Dimitri Göbel, een van beide „gepassioneerde” broertjes die het Zutphense bedrijf begin deze eeuw startten.

Veel nieuwtjes
Was de AutoRAI in het verleden altijd pal vóór de Autosalon van Genève, dit jaar valt hij er kort na. Dat is om te voorkomen dat grote producenten afhaken voor Amsterdam -wat twee jaar geleden gebeurde met BMW- en om het aantal nieuwtjes flink te kunnen opschroeven. Alle nieuwe modellen die een enkele week terug in Zwitserland te zien waren, staan nu ook op de RAI. Vandaar dat de Primeursroute -alle elf hallen van het beursgebouw zijn gevuld- alleen al makkelijk een dag kan kosten. Bovendien denkt de organisatie dat er op deze manier 10 procent meer mensen op af zullen komen, bij elkaar zo’n 500.000. Het evenement duurt twee dagen langer dan gewoonlijk: tot en met tweede paasdag. Dan hoeft niet héél Nederland naar de meubelboulevard.

Dat auto’s kijken en keuren louter een mannenaangelegenheid zou zijn, is een vooroordeel waarmee de AutoRAI graag wil breken. Een voorzichtig begin is er: de speciale ”Ladies Day” van aanstaande dinsdag, mannen zijn blijvend gewenst. Voor kinderopvang wordt gezorgd, tijdens de hele periode trouwens: 2000 kinderen van 0 tot 6 jaar kunnen worden opgeborgen in Hal 8. „Dingdong. Wil Patrick zijn papa ophalen in de stand van Jeep, omdat hij niet is weg te slaan bij de Jeep Patriot naast de creatief neerkletterende watersluiers?” Kan zomaar gebeuren.

Weelderig
Even over het proza van autofabrikanten en -importeurs. Een merk noemen is overbodig, want wie één persbericht ziet, heeft ze allemaal gezien. Daar móét een speciale opleiding voor zijn, voor het bakken van dit soort teksten. „Kijken naar de X is een visuele ervaring op zich.” Zo zo, nou nou. „Met zijn uiterlijk dwingt de X direct respect af. Met zijn afmetingen oogt de auto weelderig en bijna intimiderend.” Zeker. „Als voertuig met een uiterst luxueuze en complete uitrusting legt de X ook sterk de nadruk op comfort voor de passagiers.” Da’s dan wel weer prettig natuurlijk.

Even verderop: „Van de achterste wielkasten tot de motorkap en zelfs de kofferruimte weerspiegelen de subtiel gespierde oppervlakken van de auto een zekere sensualiteit.” Joechei! „De verleidelijke schoonheid van de X komt ook tot uiting in een gevoel van latente kracht.” Zou dit alles soms het bruggetje moeten vormen naar de vele langbenige en diepuitgesneden jonge vrouwen op tentoonstellingen als deze? Behalve het internationaal (h)erkende beursloopje valt hier en daar ook een bestudeerd AutoRAI-loopje waar te nemen.

Wat is mooi, wat is lelijk op zo’n autobeurs? Dat ligt zó persoonlijk. Waar de een van staat te walgen -het prototype van de Seat Altea Freetrack oogt als een opgepompte stier, in wit nóg lelijker-, kan voor de ander het einde zijn, een regelrechte hartenwens. Zeker is dat buiten op de weg doorgaans de meer ingetogen modellen zichtbaar zijn, al groeit het aantal mensen dat met ongegeneerde patserbakken de weg op durft gaan nog immer. Jazeker, de Hummers zijn ook ruimschoots aanwezig in Amsterdam.

In het rood
Het aantal auto’s waarbij het energielabel pontificaal in het rood (categorie G) van ”heel erg niet zuinig” staat, is RAI-breed bezien best flink, alle fijne verhalen over zuinigheid ten spijt. Er zullen nog heel wat motoren moeten worden afgeknepen voordat de door Europa beoogde uitstootnorm voor CO(in2( bij elke auto op 120 gram per kilometer uitkomt. En voordat het wereldwijde autopark op waterstof rijdt -nu kachelt er één BMW-hydrogen rond op het RAI-terrein: waterstof erin, water eruit- gaan er nog wel een paar decennia overheen.

Zeker is ook dat de auto-industrie gebaat is bij prijzen in euro’s. Een ervaren autoverkoper noemde de uniemunt even na het afschaffen van de gulden al „een zegen voor de autohandel.” Was die overstap niet gemaakt, dan zouden veel auto’s onverkoopbaar zijn geworden, betoogde hij toen. Inderdaad, een leuke RAI-noviteit als de Volkswagen Golf Variant -daar heeft de markt drie jaar op moeten wachten- heeft, kaal en op benzine, een vanafprijs van 22.500 euro. Voor een aangeklede dieselvariant mag daar de helft bij. Reken dat bedrag om in guldens en je krabt je wel driemaal achter je oren. Een Veluwse dealer die vandaag de stand beheert, ziet voor de Variant evenwel een glanzende toekomst weggelegd.

Legende
Een dag AutoRAI staat garant voor ”moeie voeten” en een tas vol jongensdromen. Sommige daarvan worden na dertig jaar nieuw leven ingeblazen, zoals de nieuwe Opel GT -„Een legende herleeft”- waarin premier Balkenende deze week bij de opening graag even wilde zitten. Prachtig ook, zo’n Aston Martin DB9 Volante, de Volvo XC60-conceptcar en een Rolls-Royce op gas. Buiten wacht echter de aardige helaas-te-lang-niet-gewassen middenklasser waarmee niks mis is en die voor de dagelijkse werkelijkheid prima voldoet. De realiteit die op werkdagen veelal file rijden is. Hoezo, van 0 naar 100 binnen negen seconden? Zestig kilometer in vijf kwartier, daarvoor knijp je tegenwoordig toch je handen al dicht.

In het katern Spectrum van dinsdag verschijnt een artikel over de auto van de toekomst. Zie voor meer foto’s van de AutoRAI 2007 de slideshow op www.yord.nl.