Pelgrimstocht onder de brandende zon van Mallorca

Dat het aantal toeristen op het Spaanse eiland Mallorca explosief stijgt, betekent niet er geen ongerepte natuur meer is. Een wandelaar kan met volle teugen genieten van hoge bergen, diepe kloven, schaduwrijke bomen en diepblauwe baaien. Te voet over een oude pelgrimsweg van het noordoostelijke Arta naar het kapelletje van Betlem Hermitage, een retourtje van een slordige 20 kilometer.

2 March 2007 13:36Gewijzigd op 14 November 2020 04:34
De oude pelgrimsweg op het Spaanse eiland Mallorca van het noordoostelijke Arta naar het kapelletje van Betlem Hermitage voert dwars door ongerepte natuur. Foto RD.
De oude pelgrimsweg op het Spaanse eiland Mallorca van het noordoostelijke Arta naar het kapelletje van Betlem Hermitage voert dwars door ongerepte natuur. Foto RD.

De zon brandt ongenadig op de velden rond Arta, eens het privéjachtgebied van koning Jaume II, die in 1276 heerser werd over het eiland in de Middellandse Zee. Mallorca ligt 300 kilometer van het Spaanse Valencia, even ver als van de Algerijnse hoofdstad Algiers.Een rivierbedding staat volledig droog. Niet opmerkelijk als de zomers heet zijn. Slechts de geluiden van de natuur vullen de lucht. De burger houdt zijn siësta op dit middaguur. In de verte blaft een hond. Dichterbij zoemen talrijke insecten. In de bermen heffen krekels hun zang aan.

De bergketen Serres de Llevant rijst op aan de noordoostelijke kust. „Vanaf de toppen breiden zich de blauwe baaien voor uw ogen uit”, zo meldt de tekst in een folder. Dat vooruitzicht geeft moed.

Enkele Duitse mountainbikers verschijnen met het nodige kabaal ten tonele. „Op schoolreisje”, zo vertellen de jongeren, die een kort praatje aanknopen. De groep is al lang weer verder als een achterblijver met de tong op zijn stuur passeert. „Sind sie hier passiert?” weet de jongen uit te brengen. Met een laatste krachtsinspanning probeert hij de afstand tussen hem en z’n klasgenootjes te overbruggen.

Verloren zoon
In de verzengende hitte van de vlakte Es Pla geeft het bladerdak van een amandelboom langs de weg een verkwikkende schaduw. De boom is rijkelijk behangen met vruchten. Iets verderop trekken de langwerpige groene peulvruchten van de Johannesbroodboom de aandacht. De peulvrucht is zo’n 10 tot 15 centimeter lang en bevat circa tien harde zaden. De schil van de peul en de zaden in de vrucht bevatten een grote concentratie van suiker en proteïnen.

De Johannesbroodboom komt in mediterrane streken veel voor. Ook in Israël. De Bijbel geeft één verwijzing naar deze boom. In de gelijkenis van de verloren zoon wordt gesproken over de draf van de varkens waarmee de verloren zoon zich voedde (Lukas 15:16). Volgens diverse verklaringen waren dat de schillen van de peulvruchten van de Johannesbroodboom. Vooral de armen aten deze peulvruchten.

Betlem
Na een kilometer of vijf begint de weg te stijgen. Op de top van de heuvelrug blijkt dat de lokale toerismefolder niets te veel heeft gezegd. Het uitzicht is adembenemend. Het azuurblauwe water van de baai van Alcudia steekt fraai af bij de machtige bergtoppen van Serres de Llevant. Een witte streep op het water verraadt de aanwezigheid van een schip. In de diepte, direct aan zee, ligt de plaats Betlem. Witte hotelgebouwen tonen de populariteit van het plaatsje onder toeristen.

Ver weg van het toeristisch gewoel beneden ligt hoog in de heuvels de Betlem Hermitage, een heiligdom dat in 1805 gesticht is. Hoge, donkergroene cypressen flankeren de oprijlaan. De nederzetting was van oorsprong een onderkomen voor kluizenaars. De eerste vijf bewoners moesten nog in een stal wonen en daar ook hun godsdienst beoefenen. Dat verklaart de naam van het plaatsje, die verwijst naar de Bijbelse geschiedenis van Jozef en Maria en de Heere Jezus in Bethlehem.

Binnen ruikt het wat muf, maar de koelte voelt weldadig aan. In het halfduister branden een paar kaarsjes. Achter het gebouw voert een pad naar een hoogte met een nieuw uitzicht op de baai van Alcudia.

Watervoorraad
De terugweg naar Arta daalt sterk, maar is niet minder zwaar. Met een lege waterfles en zonder deugdelijk hoofddeksel is elke stap een opgave. Op een van de heuvels rond Arta fungeert een oud Moors fort als herkenningspunt. Majestueus torent het gebouw boven de akkers uit.

Niets is lekkerder dan na een loodzware tocht het verkoelende water van de Middellandse Zee op te zoeken. Rieten parasolletjes geven op het hagelwitte strand in de buurt van Capdepera en Cala Rajada een verkoelende schaduw. Langs en in het water is het een drukte van jewelste. Veel Duitse stemmen. Mallorca is populair bij onze oosterburen. De overgang van de doodstille natuur -waar een wandelaar zich een eenzame pelgrim voelt- naar het drukke strandleven doet merkwaardig aan. Het geeft tegelijkertijd uitdrukking aan de veelzijdigheid van het eiland. Zowel zonaanbidders als natuurliefhebbers komen er aan hun trekken.

Meer informatie: Spaans Verkeersbureau, 070-3465900 en www.balearen.nl.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer