Geert Wilders treedt op als een moellah
Het optreden van Wilders van de Partij voor de Vrijheid is Abdul Haq Compier een doorn in het oog.
Wilders kan in alle opzichten worden vergeleken met een moellah. Hij gebruikt de namen van tradities die gevoelige snaren raken in een, en stelt deze tegenover de naam van een vijand om het volk op te hitsen en zelf aan populariteit te winnen. In de praktijk doet hij het tegenovergestelde van hetgeen deze tradities voorstaan, maar daar geeft hij niets om.De moellah gebruikt de naam van de islam om het diepste sentiment van mensen op te zoeken, en brengt deze in stelling tegen de ”ongelovigen”, die hij zelf identificeert. Hij wint aan populariteit omdat hij de mensen doet geloven dat hij hen zal redden van deze vijand. Echter, in werkelijkheid creëert de moellah wanorde en verdeeldheid, die tegengesteld zijn aan de sfeer van vrede en vergevensgezindheid binnen de islam.
Zoals zijn voorganger Fortuyn gebruikt ook Wilders de namen van christendom en humanisme en stelt deze op tegenover de islam, die hij presenteert als de dreiging van een barbaarse cultuur. De mensen zijn onder de indruk van zijn boude uitspraken en denken dat hij hun cultuur zal redden van deze vijand. In de praktijk echter hecht Wilders geen enkel belang aan de waarden van humanisme en christendom, en heeft hij hier ook geen kennis van. Hij creëert wanorde en verdeeldheid, opnieuw precies de tegenovergestelde zaken van ware christelijke en humanistische waarden, ter wille van zijn eigen naam en faam.
Demagogen
Christendom, humanisme en islam zijn geen vijanden van elkaar; het zijn juist zulke demagogen als Wilders die de vijanden zijn van elk van deze drie waardensystemen. Uiteindelijk lopen de meeste tegenstellingen die worden gesuggereerd tussen islam, humanisme, christendom, maar ook jodendom, stuk, daar deze ideologieën de meeste basiswaarden gemeenschappelijk hebben, en bovendien alle sterk delen in een gezamenlijk cultureel erfgoed.
De middeleeuwse islamitische wereld vormde de voedingsbodem voor de Europese renaissance, waar de meeste huidige Europese waarden van afkomstig zijn, zoals rationaliteit, individualiteit en wetenschapsbeoefening. In feite hebben huidige Europese waarden zelfs meer gemeenschappelijk met de islam dan met het middeleeuwse christendom, doordat de Europese cultuur tussen de 12e en de 17e eeuw zo fundamenteel is hervormd door de aanwezigheid van de islam aan haar grenzen - met onder andere het humanisme als resultaat.
De auteur is student aan de Vrije Universiteit te Amsterdam.