Mediawatchers noemen SL inmiddels de sensatie van het afgelopen jaar. De populariteit van deze schijnwereld is razendsnel gestegen. Met name hoogopgeleide jongeren vinden het leuk om in afzondering op hun kamer volledig uit hun dak te gaan. Een derde van de SL-bezoekers zit wekelijks meer dan twintig uur in zijn tweede leven. Om op die manier te ontsnappen aan de sleur van alle dag.Toch is het wat te simpel om SL te zien al een spel zoals er vele zijn op internet. De wereld die op het computerscherm wordt gecreëerd, heeft zeer realistische trekken. Niet alleen omdat men vrienden kan maken en gesprekken kan voeren, maar ook omdat allerlei bedrijven en instellingen daar acte de presence geven. Bezoekers kunnen cursussen volgen aan universiteiten, zij kunnen financiële adviezen vragen bij ABN AMRO-bank en een testrit met de nieuwste Mazda maken. Er is inmiddels ook een kerk in SL te vinden, waar men kan mediteren. Kortom, werkelijkheid en verbeelding vloeien ineen.

Dat is ook een van de meest markante kenmerken van SL. De virtuele wereld lijkt sterk op de reële, met dien verstande dat normen en beperkingen absent zijn. In vaktermen spreekt men inmiddels van interrealiteit, omdat de grens tussen het echte leven en het virtuele vervaagt.

De meeste onderzoekers zien daar geen bezwaar in. SL is leuk, stimuleert de fantasie en geeft mensen de kans even te ontsnappen aan de stress van hun moeitevolle bestaan.

Daarbij gaan ze welbewust, zo is te veronderstellen, voorbij aan de risico’s die aan het SL-bezoek verbonden zijn. In SL zijn geen regels en wetten. Dat geeft mensen een „heerlijk gevoel van vrijheid en ongebondenheid.” Dat wordt fantastisch genoemd tot het moment dat bijvoorbeeld een jongere zijn rol in SL doorvertaalt naar het natuurlijke leven en diezelfde ongebondenheid aan de dag legt.

Het is geen zwartkijkerij te wijzen op dat gevaar. In de achterliggende jaren zijn er verschillende voorbeelden geweest van moordpartijen door mensen die zeiden hun misdadig handelen gekopieerd te hebben van een film of van een televisie-uitzending.

Dat er in SL dingen gebeuren die in het gewone leven niet door de beugel kunnen, bewijst wel het feit dat 40 procent van de SL- bezoekers zelf vindt dat er meer regels en normen moeten komen. Niet voor niets is deze week in Den Haag gepleit voor regels om in SL virtuele kinderporno tegen te gaan

Voorstanders van SL wijzen er op dat deze virtuele wereld mensen en bedrijven de kans biedt om gedrag of producten uit te proberen. Op zich is er niets mis mee om op het computerscherm situaties na te bootsen. Het is prima dat een aanstaand piloot urenlang doorbrengt in een vluchtsimulator. Daardoor kan hij ervaring opdoen in allerlei moeilijke situaties voordat hij daadwerkelijk de lucht ingaat. Maar die mogelijkheden zijn er ook los van SL.

In werkelijkheid blijkt SL een wereld van vertier te zijn die vooral draait om seks en geld, waar mensen hun lusten kunnen botvieren. In deze door de mens geschapen werkelijkheid rekent men absoluut niet meer met welke hogere norm dan ook. SL is de moderne ijdelheidskermis.

Het is een schijnwereld die mensen gevangen houdt, waar ze het echte geluk niet vinden. Dat blijkt wel uit het feit dat sommige fanatieke SL- bezoekers zeggen inmiddels uitgekeken te zijn en op zoek gaan naar een nieuwe sensatie.