In de dertig jaar dat Anneke Companjen, echtgenote van de directeur van Open Doors International, betrokken is bij de hulpverlening aan de vervolgde kerk werd zij regelmatig geconfronteerd met de zorgen en problemen van de verdrukte kerk. En steeds weer grijpt het lijden van christenen, en vooral van de vrouwen onder hen, haar aan. In ”Zingen in de nacht” vertelt ze hun verhalen. ”Zingen in de nacht” is niet het eerste boek dat van de hand van Anneke Companjen verschijnt. Eerder al schreef zij het boek ”Vergeten vrouwen”, waarin ze de strijd en het lijden van twintig christenvrouwen beschrijft.

In contacten die ze tijdens haar reizen met vervolgde christenen had, vroeg Anneke Companjen zich vaak af hoe deze mensen het volhouden en vooral: hoe christenvrouwen het volhouden als hun man of zijzelf gestraft worden vanwege hun dienen van Christus. Ze sprak met een aantal van deze mensen, hoorde hun verhalen aan of kreeg via andere medewerkers van Open Doors hun levensverhaal te horen.

Sprekend met en luisterend naar deze mensen besefte Companjen dat deze onderdrukte en vervolgde christenen kracht vinden in Gods Woord, troost in de wetenschap dat God een Toevlucht is voor Zijn kinderen en dat Hij hun genade geeft om te kunnen zingen in de nacht van ellende, strijd, eenzaamheid en angst. Zingen is voor deze mensen niet alleen een uiting van aanbidding. Zingen is in belangrijke mate ook een wapen in de geestelijke strijd en een middel om op te beuren in het verdriet.

Lijden en geloof
”Zingen in de nacht” is een bundel verhalen over vervolgde christenvrouwen uit verschillende landen. Er staan verhalen in van vrouwen uit Vietnam, Sudan, China. Maar ook uit Cuba, Eritrea en Peru. De vrouwen komen uit diverse milieus en hun situaties zijn steeds weer anders. Maar hoe verschillend ze ook zijn, één ding hebben ze gemeenschappelijk: hun lijden ”om Christus wil” en hun geloof in God. Door Zijn genade krijgen ze niet alleen de kracht om te overleven maar ook de liefde om Zijn Evangelie verder te verspreiden.

Toch is het niet zo dat iedereen standhoudt. In hoofdstuk 8 durft de schrijfster ook het verhaal van Shen op te schrijven. Shen is een Chinese vrouw wier geloof zwaar onder druk komt te staan als haar man wordt gearresteerd. Uiteindelijk bezwijkt ze onder deze druk.

Het boek is een mooie, geordende uitgave. Na de inhoudsopgave, het voorwoord en de inleiding volgen elf hoofdstukken met verhalen. Het boek sluit in hoofdstuk 12 af met een oproep om deze verdrukte vrouwen te helpen. Elk hoofdstuk heeft een eigen thema. Zo is er naast ”Zingen in de nacht” ook een hoofdstuk over ”Voed je met Gods Woord” en ”Zegen en vervloek niet”. Bij deze thema’s is steeds een lied of gedicht geplaatst, gevolgd door een kort verhaal, een persoonlijke ervaring van de schrijfster en een lang verhaal. Het geheel wordt afgesloten met een aantal vragen ter overdenking, waardoor het boek ook op bijvoorbeeld een studiekring kan worden gebruikt.

Zelfreflectie
”Zingen in de nacht” is meer dan een bundeling mooie verhalen. Op het moment dat je een kijkje mag nemen in het leven van deze mensen, word je geconfronteerd met hun lijden, ben je deelgenoot van hun pijn, zorgen, eenzaamheid en hun standvastigheid door het geloof.

Daarnaast vraagt een boek als dit om zelfreflectie. Hoe staat het met mij? Kan ik door het geloof de stormen van verdrukking en vervolging doorstaan? Hoe zou ik reageren als ik huis en haard zou moeten verlaten, als ik mijn baan zou kwijtraken of zou verstoten worden door mijn familie? Hoe lang zou ik het volhouden om in alle omstandigheden door te gaan met evangelisatieactiviteiten? Het is goed hierbij stil te staan.

Misschien heeft de lezer wat moeite met een bekering zoals die in het verhaal van Solomon en Gulja wordt beschreven. Het is dan juist goed om verder te lezen en te zien hoe de Heere in deze mensen werkt, hen door lijden en tegenslag sterker maakt en hoe Zijn Naam in hen verheerlijkt wordt. Het is bijzonder om te zien hoe christenen als ze Jezus willen volgen zichzelf moeten verloochenen, hun kruis op zich moeten nemen en Hem volgen. En, zoals Surinder in haar verhaal in hoofdstuk 5 zegt: „Ik moet Hem gehoorzamen en me niet langer zorgen maken over de gevolgen. Dat is Zijn zaak, niet de mijne.”

Vreugde
Het lezen van dit boek is de moeite waard. Het laat ons niet alleen een aantal mensen zien die al hun hoop en verwachting op de Heere hebben gesteld, het boek laat ook een trouwe God zien die Zijn kinderen in hun lijden niet alleen laat en hen naast de vragen en wanhoop ook de vreugde van Zijn dienst doet ervaren. In het laatste hoofdstuk geeft de schrijfster een aantal handvatten om deze en andere christenvrouwen te bemoedigen.

De opbrengsten van dit boek worden geheel gebruikt om de lijdende kerk te helpen.