De Oxfordse theoloog Alister McGrath legt in zijn boek ”Dawkins’ God” scherp de vooronderstellingen van Dawkins’ gods- en wereldbeeld bloot. Hij zet uiteen dat voor Dawkins de evolutietheorie van Darwin geen beschrijving van de werkelijkheid is, zoals de meeste evolutiebiologen betogen, maar een verklaring. McGrath meent dat Darwin als gevolg van zijn evolutietheorie het geloof in God niet vaarwel heeft gezegd, al hangt hij niet meer een conventionele geloofsovertuiging aan.

McGrath is echter stellig jegens Dawkins: „Dawkins’ theologische bedrijf is oppervlakkig en weinig accuraat, en hij komt vaak niet eerder dan het niveau van goedkoop punten scoren.” Dawkins stelt dat het geloof een blind vertrouwen is bij het ontbreken van bewijs, ja zelfs tegen bewijs in. McGrath: „Dawkins bouwt een stropop en slaat hem vervolgens tegen de grond. Niet echt een bijzonder moeilijke of veeleisende intellectuele prestatie.”

De stelling van McGrath is dat een atheïstische wereldbeschouwing net zozeer ontdaan kan zijn van feitelijk bewijs als een religieuze. „Het debat tussen atheïsme en religie duurt inmiddels al eeuwen, en inmiddels is zo goed als ieder aspect onderzocht tot op het punt waar het zelfs filosofen begint te vervelen. De uitkomst is een impasse. Niemand kan het bestaan van God bewijzen, niemand kan het weerleggen.” Dawkins’ stelling dat het christendom een totaal embargo stelt op de theoretische weergave van de wereld, is simpelweg onhoudbaar en onbewezen.