Dingen die anders moeten, dienen aangewezen te worden. Het nemen van verantwoordelijkheid betekent ook het aanreiken van alternatieven. Daarbij is het telkens weer zoeken naar een goed evenwicht tussen barmhartigheid en rechtvaardigheid. Dat gaat verder dan een christelijk-sociale houding. Het is niet alleen strategisch. Het is principieel.Waar nood is, dient de overheid het schild der zwakken te zijn. Deze zorgplicht is een hoofdpeiler in de overheidsverantwoordelijkheid. Daar mag geen discussie over zijn. Tegelijkertijd is het nodig dat iedere burger zijn eigen verantwoordelijkheid kent en neemt. Een verzorgingsstaat waarin het evenwicht tussen zorg en verantwoordelijkheid weg is, hospitaliseert haar burgers. Het ondermijnt een juist verantwoordelijkheidsbesef.

Bescherming

Wat de SGP-jongeren betreft moet er iets echt anders. Daarom noemen we een aantal punten waarop het anders kan en moet. Dat anders hebben we vertaald in zeven concrete suggesties.

Eén: we staan voor bescherming van het leven en zijn dus tegen abortus en euthanasie. Bij een ongewenste zwangerschap willen we inzetten op een goede begeleiding van moeder en kind. Daarbij moet een moeder die abortus overweegt binnen de bedenktijd gewezen worden op deze alternatieven en hier voorlichting over krijgen. Verder moet er vanuit de overheid een onafhankelijk onderzoek naar effecten van abortus komen. Naar aanleiding van de uitkomsten moet de overheid een eerlijke evaluatie van de abortuswetgeving houden.

Er zijn grote moeiten en zorgen bij het oud zijn of bij het ernstig ziek zijn. Dat brengt steeds meer mensen tot de overweging om euthanasie te plegen. Recent werd door oud-minister Borst geopperd dat ook kinderen onder de twaalf jaar hier recht op moeten hebben. Wat ons betreft moet de begeleidende arts inzetten op echte zorg. De overheid zou de palliatieve zorg daarom net zo moeten faciliteren als de rest van de gezondheidszorg. Dit zou in hospices handen en voeten kunnen krijgen door een ruime facilitering van professionele pijnbestrijding en goede pastorale zorg.

Twee: het zien van veel bloot en geweld op tv heeft een negatief effect op jongeren, dit is aangetoond. Er moet een fors aangescherpt mediabeleid komen. De hoeveelheid geweld en seks op de televisie moet drastisch ingeperkt worden. De Kijkwijzer en een centrum voor media-educatie laten de verantwoordelijkheid van de overheid te veel liggen. Een duidelijke normering vooral en een strikte handhaving zullen een repressief beleid bevorderen, zodat het een preventief effect zal hebben.

Preventief

Drie: de verkeersveiligheid voor jongeren moet beter. Daarvoor moet nog meer preventief gewerkt worden. De verkeerslessen in het basisonderwijs eindigen in groep 7 of 8. Wat ons betreft krijgen deze lessen een vervolg in het voortgezet onderwijs.

Een tweede maatregel is dat als jonge bestuurders gepakt worden met een alcoholpromillage van 0,8, zij verplicht -en op eigen kosten- een driedaagse cursus moeten volgen met veel aandacht voor alcohol en verkeersdeelname. Wij pleiten ervoor deze cursus ook te verplichten bij andere verkeersovertredingen, zoals een snelheidsovertreding van 50 kilometer per uur.

Vier: overmatig alcoholgebruik veroorzaakt veel problemen onder jongeren. De controle op de leeftijd bij de aanschaf van alcohol moet daarom veel strikter en frequenter. De legitimatieplicht moet door de verkopers op straffe van het intrekken van hun vergunning nauwgezet worden nageleefd. Agenten moeten de controle hierop als een dagelijks onderdeel van hun werk uitvoeren. Verder moet er in de ID-kaart een chip komen waarmee geïdentificeerd en gelimiteerd drank en shag gekocht kan worden.

Vijf: veel probleemjongeren raken aan lager wal omdat ze hun schoolloopbaan niet hebben afgemaakt of omdat ze werkeloos zijn. Deze jongeren moeten door middel van verplichte onderwijs- en werkervaringsprojecten weer aan de slag kunnen. Wat ons betreft krijgt dat in uiterste gevallen vorm door de verplichte deelname aan een leer-werkkamp. Daarnaast zou er een strakke begeleiding moeten komen. De omgeving van deze jongeren moet betrokken worden bij de begeleiding. Daarom zou er vanuit het maatschappelijk werk begeleiding voor (pleeg)ouders en/of de leerling moeten zijn.

Cohesie

Zes: er is woningnood voor starters. Met de SGP bepleiten we startersregelingen, zoals het afschaffen van de overdrachtsbelasting, renteloos lenen bij de overheid en verkorte procedures voor woningbouw. Wat ons betreft moeten deze regelingen ook gelden voor ouders die huisvesting willen realiseren voor kinderen die gaan studeren of hun kinderen als starters op de woningmarkt willen helpen.

Zeven: er is door een individualistische houding een gebrek aan sociale cohesie onder jongeren. Alle jongeren zouden daarom een maatschappelijke of sociale stage moet lopen. Dit draagt bij aan de persoonlijke ontwikkeling van de jongere zelf. Het contact tijdens de stage leidt bij de leerlingen tot een open oog voor gehandicapten, zieken, bejaarden en maatschappelijke problemen in de volle breedte en benadrukt dat we niet slechts leven voor eigen welvaart en voorspoed, maar ook tot nut en welzijn van de medemens.

Deze aanzet van voorstellen laat zien dat het wat ons betreft niet alleen anders moet, maar dat het ook anders kan.

De auteur is voorzitter van de SGP-jongeren.