Aandelen in de farmaceutische sector en in de defensie-industrie daalden. Beleggers verwachten minder investeringen in defensie, gezien de brede afkeuring van de oorlog in Irak die de kiezers dinsdag toonden. Democraten bepleiten een grotere rol voor de overheid in de farmaceutische sector. In de eerste plaats moet zij meer toezicht houden en de overheid moet volgens hen zelf onderhandelen over de prijs van medicijnen voor groepen zoals 65-plussers, die onder het algemene medicaresysteem vallen.„Hier waren duidelijk verwachtingen zichtbaar in de reacties van de markt, maar verder verwacht ik de komende twee jaar economisch geen grote verschuivingen”, aldus Mark Vitner, econoom van beurshandelaar Wachovia Securities. Hij wijst erop dat er over twee jaar alweer verkiezingen worden gehouden, waarbij dan ook beslist wordt over het presidentschap. De Democraten zijn volgens Vitner niet van plan toekomstige kiezers af te schrikken door nu onmiddellijk een radicaal regime te introduceren.

Hij krijgt in deze visie steun van economisch analist Brian Jenkins van onderzoeksinstituut Rand Corporation. „In de afgelopen jaren hebben de Republikeinen de Democratische oppositie vaak uitgesloten van overleg over nieuwe wetsvoorstellen. De Democraten hebben na dinsdag in alle toonaarden beloofd dat zij de Republikeinen niet op dezelfde manier zullen behandelen. Je kunt er dus van uitgaan dat het nieuwe parlement zich wel kritischer opstelt tegenover het bedrijfsleven, maar dat men geen omwentelingen wil. Ik verwacht een beleid vanuit het politieke centrum”, aldus Jenkins.

Er zijn wel accentverschuivingen te verwachten. Zo pleit de regering-Bush voor verruiming van de olietoevoer om de stijgende energiebehoefte het hoofd te bieden. Het door Republikeinen gedomineerde Congres volgde dat beleid. De Democraten leggen echter meer nadruk op de ontwikkeling van alternatieve energiebronnen en het zuiniger omspringen met energie. Republikeinse plannen om de olie-exploitatie in beschermde natuurgebieden in Alaska uit te breiden, vinden bij de Democraten weinig steun. Hetzelfde geldt voor een van Bush’ stokpaarden: de privatisering van het social-securitysysteem (de Amerikaanse AOW).

President Bush is een fervent pleitbezorger van een liberalere wereldhandel, hoewel hij uit electorale overwegingen in de afgelopen jaren een forse verhoging van de landbouwsubsidies goedkeurde en importpremies op staal introduceerde om de eigen staalindustrie te beschermen. Met dit soort maatregelen kan hij rekenen op steun van de Democraten, die in het algemeen iets meer uit zijn op bescherming van de Amerikaanse arbeidsmarkt dan Republikeinen.

Er is een ander terrein waarop Bush en de Democraten elkaar mogelijk kunnen vinden: de hervorming van het immigratiesysteem. Er werken op dit moment ongeveer 12 miljoen illegalen in de Amerikaanse economie. Vooral de conservatieve vleugel van de Republikeinen vindt dat die mensen het land uit moeten en dat werkgevers die illegalen in dienst nemen, beboet moeten worden. Wie Amerika binnen wil komen, moet volgens hen de legale weg volgen.

Op zich is er tegen die redenering weinig in te brengen, maar het bedrijfsleven pleit voor een soepeler opstelling. Verscherp het immigratietoezicht, maar biedt illegalen die hier soms al jaren werken -en trouw belasting betalen- de kans te blijven en op termijn Amerikaans staatsburger te worden. Werkgevers wijzen erop dat immigranten vaak werk doen waarvoor veel Amerikanen zich te goed voelen. President Bush steunt deze aanpak, net als de meeste Democraten.

Vooral in het zuiden zijn tal van Bush’ Republikeinse partijgenoten daar echter fel tegen. Zij kwamen zelfs met het voorstel een enorm hekwerk langs de Amerikaans-Mexicaanse grens te bouwen om illegale immigratie te bemoeilijken. Verschillende van de Republikeinse afgevaardigden die zich sterk maakten voor deze mega-afrastering werden dinsdag echter weggestemd. Hetgeen Democraten hoop geeft dat zij met de president misschien tot een elegantere immigratieoplossing kunnen komen.