Sterren
De apostel Johannes was op het eiland Patmos met zijn God en zag door hemelse openbaring dat de sterren van de hemel op de aarde vielen zoals een vijgenboom zijn onrijpe vruchten afwerpt als hij door een grote wind geschud wordt.
Dit gezicht dat de hoogverlichte apostel zag, wordt door de Heere mede gebruikt in Nahum 3:12 voor de kerkelijke sterren, te weten de vele leraars en belijders van de rechtzinnige waarheid.Zij die daar met een schone schijn voor een tijd de christelijke kerk vertoonden, zijn gelijk als van de hemel gevallen. Ook nu, in deze verdorven eeuw, gaan velen naar de ergerlijke afval. De razernij van de satan, die gevaarlijk is, verkoelt de liefde in veel harten. Want die sterke wind kan gemakkelijk de onrijpe vruchten van de huichelaar afschudden.
De Heere Jezus zegt dit van de wonderbaarlijke voorboden van Zijn laatste komst, want dan zullen de sterren van de hemel vallen. Dat slaat niet alleen op de zichtbare sterren, maar ook op de val van kerkelijke sterren in de laatste dagen.
Zo was dit ook een treurig teken, dat er sterren gevallen zijn terstond na het begin van de wereld: Adam en Eva, de eerste wortelen van het menselijk geslacht.
Thomas Alberthoma, predikant te Groningen (”De richter in het paradijs, 1667)”