Vooral in onze tijd is bestudering van de belijdenisgeschriften noodzakelijk. Regelmatig ervaren we dat de kennis van de geloofsleer niet groot is. Er is veel onkunde. En onkunde doet dwalen. Bij ouderen, maar vooral ook onder jonge mensen. Daarbij komt nog dat, over het algemeen genomen, zij niet zo bijzonder geïnteresseerd zijn in de leer der kerk. Toch is het ook (juist) voor hen belangrijk de Drie Formulieren van Enigheid te lezen, te onderzoeken en te kennen. Daarom schreef H. van Dam, bekend om zijn Bijbelse vertellingen voor jonge kinderen het boekje ”Een vaste grond”. De ondertitel luidt: ”De Nederlandse Geloofsbelijdenis in hedendaags Nederlands, toegelicht voor jongeren”.

Reeds eerder heeft de auteur de Heidelbergse Catechismus en de Dordtse Leerregels voor onze jonge mensen toegelicht. Daar zijn we hem zeer dankbaar voor. We hopen met hem dat de Nederlandse Geloofsbelijdenis (NGB) voor hen nu begrijpelijker en toegankelijker wordt.

Van Dam heeft de tekst van de NGB aangepast aan het hedendaagse Nederlands om de moeilijkheidsgraad te verlagen. Duidelijk en helder worden de zaken, artikel voor artikel, aangaande de geloofsleer uiteengezet. In artikel 15 gaat het bijvoorbeeld over de erfzonde. Daar wordt onder meer gezegd: „De doop wast volgens de leer van Rome de erfzonde af. Nu zegt de belijdenis als het ware: als het doopwater (volgens Rome) de zonde afwast is het een wonderlijke zaak dat uit de onzalige fontein van het hart toch steeds zoveel zonden blijven opwellen. Nee, de doop is een afbeelding en teken van dat wat werkelijk van de zonde reinigt, namelijk het bloed van Christus.”

Mooie dingen worden er gezegd over het hogepriesterschap van Christus naar de ordening van Melchizedek. Artikel 21 wordt uitgelegd en nader toegelicht. Een lang artikel, maar schatrijk van inhoud. Het gaat immers over de voldoening van Christus, onze enige Hogepriester, voor ons. „Van Melchizedek staat geschreven in Hebreën 7 dat hij zonder vader, zonder moeder en zonder geslachtsrekening was. Hij had geen begin van dagen, noch einde des levens. Dat betekent niet dat hij geen vader en moeder gehad zou hebben, dat hij geen voor- en nageslacht had en dat hij altijd zou blijven leven. Het betekent dat Melchizedek zijn priesterschap niet had door afstamming, door opvolging van vader op zoon, maar hij was rechtstreeks door God aangesteld als priester. Hij zou ook door niemand opgevolgd worden. En zo was hij een type van Christus, want Die ontving Zijn priesterschap ook niet door afstamming, maar rechtstreeks van de Vader. Hij wordt ook door niemand opgevolgd. Hij behoudt dat (hoge)priesterschap eeuwig. Zijn priesterschap is dus een ander dan dat van Aäron en zijn opvolgers. Bij de ordening van Aäron was sprake van afstamming en opvolging. Steeds weer een andere. Maar Jezus, die van de ordening van Melchizedek is, is de enige blijvende Hogepriester. Zijn priesterschap is ook meer dan dat van Aäron en van zijn opvolgers. Het priesterschap van Aäron kon de verlossing door al de duizenden offers niet aanbrengen. Christus echter brengt als enige Hogepriester die verlossing wel tot stand door Zijn offer dat Hij eenmaal bracht.”

Het is onze hartelijk wens dat dit boekje door vooral jongeren gelezen en onderzocht mag worden. Maar ook ouderen en ambtsdragers kunnen hier voor henzelf en in de opvoeding en catechese veel onderwijs uit ontvangen. Onder biddend opzien of het gelezene door de Heilige Geest aan ons hart geheiligd mag worden. Want het gaat toch om de beleving?