Over één punt zijn we het eens: het gezin is ’hot’. Met dank aan meerdere partijen. ChristenUnie en SGP hebben daarin een jarenlange traditie. Het CDA heeft de oude traditie opgepakt, eerst onder Heerma, die veel hoon oogstte. Maar het CDA heeft die hoon verdragen en meegewerkt om gezinsbeleid op de politieke agenda te krijgen. Hulde!Maar nu komt het. De kritiek van de RMU richt zich op de door het CDA voorgestelde (geleidelijke) afschaffing van de heffingskorting. In hun reactie in de krant van vrijdag stellen Sterk en De Vries dat het CDA staat voor „een modern gezinsbeleid, omdat we als politiek moeten nadenken over de manier waarop we gezinnen de komende jaren het beste kunnen ondersteunen.” Mooie taal. Jammer dat vrijwel direct deze volzin volgt: „Daarom kiezen wij bewust voor het geleidelijk afbouwen van de heffingskorting die mensen krijgen als één partner werkt en de ander thuiszit.”

Daar komt de aap uit de mouw: werken doe je blijkbaar alleen buitenshuis, en zonder betaald werk ben je ”thuiszittende partner”. Dat straft het CDA vervolgens af. Maar daardoor worden ouders belemmerd in hun keuze vóór het gezin.

De RMU kiest voor het gezin als hoeksteen van de samenleving. Mijn artikel ”Gezin speelbal van politici” (5 oktober op deze pagina) was een pleidooi voor de rechten van het kind op warmte, geborgenheid, veiligheid en liefde, met daarbij de plicht van de ouders om die rechten te waarborgen. Het CDA gaat uit van de wensen van de ouders, maar dwingt hen tegelijkertijd naar de arbeidsmarkt.

Opjagen
Om zeker te zijn dat ik het CDA met deze conclusie geen onrecht doe, ben ik even op zoek gegaan op de website van het CDA. Daar staat klip en klaar: „Het ideaalbeeld van de verdeling van arbeid en zorg bij het CDA is dat beide partners in ieder geval 1 dag van de werkweek zelf voor de kinderen zorgen, zodat kinderen maximaal 3 dagen kinderopvang krijgen. Wie wil profiteren van de belastingkorting hoeft overigens niet meer dan 1 dag per week daarvoor te werken.”

Dit is de eigen tekst van het CDA, dus er kan geen misverstand over zijn. De afschaffing van de heffingskorting is dus niet in het belang van het gezinsbeleid, maar is simpelweg onderdeel van de drang alles en iedereen de arbeidsmarkt op te jagen, zoals ik eerder betoogde. Zodra een huismoeder maar een dagje per week meedoet op de arbeidsmarkt, krijgt het gezin de beloning van 2000 euro heffingskorting wel.

Het siert het CDA overigens dat de kinderbijslag en -toeslag worden verhoogd. Kijk, als het CDA zou garanderen dat die 2000 euro in zijn geheel terugkomt in de kindertoeslag, dan zijn we meteen uitgepraat. Nu die garantie er niet ligt blijf ik van mening dat het CDA op dit punt geen daadwerkelijke bescherming biedt aan het gezin.

Het is veelzeggend dat juist de CDA-jongeren probeerden de afschaffing van de heffingskorting uit het verkiezingsprogramma te halen. Het zou verstandig zijn als het CDA hieraan alsnog gehoor geeft. Immers, de jongeren van nu zijn de ouders van de toekomst.

De auteur is directeur van de vakorganisatie RMU.