De REA, een door de Tweede Kamer ingesteld adviesorgaan op het gebied van de economie, noemt vergrijzing en krimp van de bevolking „een verborgen zegen en zeker geen verschijnselen die tot wanhoop nopen". Niettemin pleit het rapport voor maatregelen voor een „evenwichtig vergrijzingsbeleid".Zo zou de AOW–leeftijd geleidelijk moeten worden opgetrokken naar 67 jaar. Ook zou het voor AOW–gerechtigden makkelijker moeten zijn om aan het werk te blijven. Geboortestimulering of immigratie om de vergrijzing te stoppen zijn daarentegen overmoedig en ongewenst, aldus de REA.

Volgens de REA is „de vergrijzing een mantra die talrijke malen wordt herhaald in onderbouwingen van beleid, waarbij op een gegeven moment niet meer wordt nagedacht over wat het werkelijke probleem is". Door steeds de nadruk te leggen op de problemen met de betaalbaarheid van de vergrijzing wordt „onnodige angst" opgeroepen.

In feite zijn vergrijzing en bevolkingskrimp een zegen. Ze zijn het gevolg van het stijgen van de gemiddelde leeftijd door de medische vooruitgang en een daling van het geboortecijfer als gevolg van ontwikkelingen als de anticonceptiepil. Ook staan tegenover kosten van de vergrijzing omvangrijke baten. De REA wijst erop dat Nederland één van de meest vermogende landen op de wereld is en voor het pensioen al honderden miljarden euro’s opzij zijn gezet. Ook betalen ouderen door de langere levensduur meer belasting.

„Beleid moet zijn gebaseerd op gezond verstand en niet op de angstige waan van de dag", aldus de REA. Problemen zitten in „een gebrek aan dynamiek" in instituties en regels op het gebied van arbeid, pensioen, zorg en onderwijs. Deze zorgen voor normen en gewoonten die niet meer van deze tijd zijn.

Zo doen „perverse prikkels in het pensioenstelsel zich nog altijd voelen". In die zin dat er wordt toegewerkt naar vervroegde uittreding in plaats van investeren in kennis van oudere mensen. Onder meer moet het personeelsbeleid van werkgevers worden aangepast aan het ouder wordende personeelsbestand.