Dat schrijft het Interprovinciaal Overleg (IPO) in een reactie op het besluit, afgelopen vrijdag, om geen nieuwe projecten meer te ondersteunen met zogeheten MEP-subsidies.Rijk, provincies en gemeenten maakten in 2001 afspraken over de plaatsing van windmolens op het vasteland met een vermogen van ten minste 1500 megawatt in het jaar 2010. Deze doelstelling wordt al dit jaar gehaald, dankzij „grote inspanningen” van provincies en gemeenten. De bewuste windsmolens leveren ondertussen stroom voor ongeveer 900.000 huishoudens.

In zijn brief aan de Tweede Kamer stelt minister Wijn tevreden vast dat dit niveau voldoende is om de doelstelling van 9 procent duurzame elektriciteit in 2010 te realiseren. Nieuwe projecten zijn hierbij niet nodig. Die wil hij daarom ook niet meer subsidiëren.

Onbegrijpelijk, vindt het IPO. „Voor 2500 megawatt aan windenergieprojecten gaan verloren.” Het gros van die projecten is al vergaand voorbereid, waarna subsidie kan worden aangevraagd. Nu dat niet meer mogelijk is, dreigen tal van boeren met windmolens en biogasinstallaties in de financiële problemen te komen. „Minister Wijn bespaart alleen geld, maar houdt geen rekening met de grote gevolgen voor toekomstig duurzaam energiebeleid. De MEP-regeling is in 2003 juist in het leven geroepen om meerjarige zekerheid te bieden.”

Het IPO rept over het beeld van een „onvoorspelbare en onbetrouwbare overheid.” Investeerders raken kopschuw en het maatschappelijk verzet tegen windmolens in het landschap zal weer oplaaien. Minister Wijn zegt in een reactie dat hij het aan een volgend kabinet wil overlaten om ambities te formuleren over duurzame energie en te besluiten over subsidies om windmolens draaiende te houden. Volgens het IPO is het dan al te laat. „Het opnieuw starten van projecten en het verwerven van draagvlak bij alle betrokkenen zal uitermate moeilijk zijn.”