De werkgever van een zieke vrachtwagenchauffeur is niet verplicht het salaris aan te vullen tot 100 procent, zo heeft het gerechtshof in Arnhem in hoger beroep uitgesproken. De chauffeur deed aan zaalvoetbal en viel door blessures vaak en langdurig uit. De uitspraak dwingt werkgevers en werknemers meer dan voorheen na te denken over de relatie tussen werk en privé.Helaas is de focus in de discussies nu te veel gericht op de kleine groep mensen die uitvallen door herhaaldelijk en vermijdbaar verzuim door sporten. Belangrijker is het vizier te richten op het gunstige effect van een gezonde levensstijl, waaronder sporten, op het voorkomen van ziekteverzuim en het gunstige effect daarvan op de vitaliteit en het engagement van medewerkers. Daarnaast is het belangrijk voldoende aandacht te geven aan blessurepreventie en aan begeleiding bij lifestyle- en sportinterventies.

Het onderzoek ”Onbekend maakt onbemind” onder werkgevers en werknemers uit januari 2003 toonde aan dat ook werknemers vinden dat zij in de eerste plaats zelf verantwoordelijk zijn voor hun eigen gezondheid. Dat is een prima basis voor werkgevers om samen met hun personeel te werken aan die gezonde lifestyle en aan optimale inzetbaarheid van alle werknemers.

Topprioriteit
Voor het bespreekbaar maken van gezondheidsvraagstukken en het bevorderen van een gezonde lifestyle is geen gerechtelijke uitspraak nodig. In een situatie waar werknemers en werkgevers elkaar vertrouwen is veel bespreekbaar, zeker daar waar de privésituatie het werk beïnvloed, of andersom het werk een grote invloed op thuis heeft.

Het is belangrijk dat werkgever en werknemer de impasse van de scheiding tussen werk en privé doorbreken, moeilijke situaties bespreekbaar maken en de gezondheid van het personeel tot een topprioriteit van de onderneming maken.

Werkgevers moeten werknemers wijzen op de risico’s van arbeidsongeschiktheid en op de grote consequenties voor de bedrijfsvoering, maar ook op de individuele positie van de werknemer. De WAO is immers vervangen door de WIA (Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen), die een stuk soberder is. Van de IVA (Inkomensvoorziening volledig arbeidsongeschikten) kunnen werknemers alleen bij volledige arbeidsongeschiktheid gebruikmaken, en dat is alleen in echt schrijnende gevallen nog aan de orde. In veel gevallen blijft de regeling Werkhervatting gedeeltelijk arbeidsgeschikten (WGA) over, met een tijdelijke uitkering en inkomensverlies.

De auteur schrijft deze bijdrage namens het bestuur van het werkgeversforum Kroon op het Werk, een netwerk voor en door werkgevers die kennis en ervaring uitwisselen over gezondheidsmanagement.