Het gaat inderdaad niet goed met het onderwijs. Maar de oplossing is niet teruggaan naar het oude leren. We willen onze kinderen toch niet gaan opleiden voor de maatschappij van vroeger? Het onderwijs verandert, omdat de samenleving verandert.De maatschappij van vroeger had mensen nodig die sommen uit konden rekenen. De maatschappij van nu heeft mensen nodig die analytisch zijn en krenten uit de huidige informatiepap, die we dagelijks voorgeschoteld krijgen, kunnen vissen. Ik ben dan ook erg blij met de moderne realistische rekenmethodes.

Ga eens kijken op een basisschool waar goed les wordt gegeven! Verbaas u over de ingewikkelde vraagstukken die kinderen kunnen oplossen en waar pabostudenten moeite mee hebben omdat die nog opgeleid zijn volgens het oude leren! Kinderen kunnen tegenwoordig veel beter dan voorheen verwoorden wat ze vinden, denken en voelen, ze durven iets te presenteren. Allemaal vaardigheden die ze hard nodig hebben in onze maatschappij. Laten we niet teruggaan naar het oude leren.

Maar, ik moet toegeven dat er veel nieuw leren is dat kant noch wal raakt. Het dient geen doel en draagt weinig bij aan daadwerkelijke verbetering van ons onderwijs. Maar we moeten niet al het nieuwe leren over één kam scheren!

Onder nieuw leren wordt ook verstaan dat onze kinderen anders leren dan wij deden. Wie het hedendaagse kind observeert, komt tot de ontdekking dat hij iets kan wat wij vroeger niet konden: meerdere dingen tegelijk doen. Het gemiddelde moderne kind is ”multi-tasking”. Het zoekt informatie op internet, msn’t met een vriendje en luistert via de mp3-speler naar muziek. En dat allemaal tegelijkertijd.

Maken wij in ons onderwijs gebruik van die competentie? Is het misschien zo dat kinderen op school niet zo veel leren omdat wij ze laten leren op een manier die vroeger prima voldeed, maar die niet aansluit bij de huidige generatie leerlingen? Kinderen leren ook niet meer stapje voor stapje, maar volgens het principe ”trial and error”. Die vaardigheid moeten we gebruiken in ons onderwijs. Het stapje-voor-stapje leren demotiveert het kind misschien wel. Het feit dat wij onze didactiek niet voldoende aanpassen aan de veranderde manier van het natuurlijke leren van het kind, zorgt er misschien wel voor dat kinderen buiten het lokaal meer leren dan erin.

Inhoud
Bezinning over de inhoud van ons onderwijs is ook hard nodig. Er zijn zo veel dingen waarvan ik me afvraag: leert mijn kind op school wel de juiste dingen? De jongste komt thuis met een veterdiploma, terwijl hij alleen maar klittenband op zijn schoenen heeft. Waarom krijgen de kleuters geen computer-aanzetdiploma? Denk ook eens aan een uitgebreide sociaalemotionele vorming van onze kinderen. Die is in onze steeds hectischer wordende maatschappij ontzettend belangrijk. Waarom worden de leerkrachten daarin niet beter opgeleid en waarom wordt er niet gedegen sociaalemotionele vorming gegeven op school? Waarom van die simpele lesjes die weinig effect sorteren?

Terecht wijst ds. Visscher erop dat de docent belangrijk is in het onderwijs. Het probleem is echter dat menig docent stopt met het lesgeven volgens het oude leren en te weinig vaardigheden bezit om het op een andere manier te doen, met als gevolg dat de leerlingen minder leren.

De man of de vrouw voor de klas blijft te allen tijde de leerkracht: de kracht waardoor kinderen gaan leren. Het is de uitdaging om de scholen niet te laten verworden tot een museum, waar kinderen horen hoe het vroeger ging. Maar het moeten bruisende plaatsen zijn waar onze kinderen gedegen worden voorbereid op de moderne maatschappij. Net zoals wij vroeger gedegen werden voorbereid, omdat onze docenten anders lesgaven dan in de achttiende eeuw.

De auteur is werkzaam geweest als groepsleerkracht, remedial teacher en wiskundedocent in het reformatorisch onderwijs, is momenteel directeur van een protestants christelijke basisschool met 400 leerlingen en volgt de opleiding tot ”master of leadership in education”.