„Oud brood gaat naar de paarden en de honden. Restjes groenten en fruit composteer ik”, vertelt N. de Boer (47). Haar gezin telt zeven personen. „Ik kan aardig inschatten wat we nodig hebben. Het enige wat ik af en toe weggooi, is voedsel dat over de datum is. Een pakje soep bijvoorbeeld. Zoiets geeft best een vervelend gevoel.”Boeren, voedselverwerkende industrie, handelsbedrijven, supermarkten, horeca en consumenten gooien jaarlijks voedsel met een waarde van ongeveer 3 miljard euro weg. Twee derde belandt in de afvalbakken van huishoudens. Dat blijkt uit een maandag gepubliceerd onderzoek van het Consumentenplatform van het ministerie van Landbouw.

De Boer kijkt op van deze cijfers. „Ik kan me voorstellen dat het vooral mensen met veel geld betreft. Moet je de eindjes aan elkaar knopen, dan ben je heel zuinig.”

N. van der Steeg (34): „Regelmatig blijft etenswaar uit pakkettenacties van supermarkten ongebruikt. Dergelijke spullen gaan via de basisschool naar de Voedselbank. Ik geef ook levensmiddelen die over zijn aan onze achterbuurvrouw, die vijf kinderen heeft. Natuurlijk is niet altijd goed te bepalen hoeveel groente je met een gezin nodig hebt. Blijft bijvoorbeeld een stuk bloemkool over, dan breng ik dat naar mijn schoonouders. Ik gooit vrijwel nooit iets weg. Hooguit een overgeschoten aardappel.”

Dat Nederlanders veel voedsel wegmikken, verbaast haar niet. „Ik werk zelf al zeventien jaar in een supermarkt. Jaarlijks zetten we 500 nieuwe producten in de schappen. Consumenten willen steeds meer keus en worden steeds makkelijker.”

De sleutel voor het slechten van de afvalberg ligt volgens haar bij de consument. „Het is een kwestie van mentaliteit. Wanneer wij macaroni overhouden, eten we die de volgende dag op. Ik merk om me heen dat dit steeds minder gebeurt. Bah, geen twee keer achter elkaar hetzelfde eten, is dan het motief. Vaker boodschappen doen, kan ook een oplossing bieden. De meeste mensen, ongeveer een kwart, doen weekboodschappen. Het is een kunst om groente en fruit zo lang goed te houden.”

A. Peetoom (53): „Mijn vrouw en ik gooien hooguit één keer per jaar voedsel in de kliko, iets wat te lang in de kast heeft gestaan. Iets weggooien is zonde van het geld én is ethisch gezien niet goed. We behoren respectvol met voedsel om te springen. We krijgen eten om ons lichaam te onderhouden en niet om het weg te gooien.”