Op 16 juli 1998 werden op landgoed De Blauwe Hoef de lichamen gevonden van de Maastrichtse drugsbazen Nico van Golde en Rinus den Boer, maar ook van de broers Frank en Polle Taminiau (18 en 20), die op het landgoed woonden. De broers zouden zijn vermoord omdat ze getuigen zouden zijn geweest van de liquidatie van de twee Maastrichtenaren.R. heeft iedere betrokkenheid bij de viervoudige moord ontkend. Volgens officier van justitie H. Olthof heeft hij op de uitkijk gestaan en de lijken naar een greppel verplaatst. De vier slachtoffers zijn allen doodgeschoten.

Het leveren van afdoende bewijs is van meet af aan problematisch geweest. R. heeft geen antwoord gegeven op de vraag waar hij was op de avond van de moorden. De recherche vond twee haren van hem in beide auto’s die gebruikt zijn om de slachtoffers weg te voeren. Daarnaast hebben getuigen verklaard door R. met de dood te zijn bedreigd de dag nadat de viervoudige moord plaatsvond.

De twee vermoedelijke schutters uit Den Bosch zijn inmiddels overleden. B.H. pleegde in 2003 zelfmoord. P.V. werd tijdens een schietparij in Den Bosch in januari 1999 vermoord.

De advocaat van R., B. Welvaart, had de rechtbank om vrijspraak gevraagd. „Het OM heeft duidelijk een tunnelvisie in deze zaak", betoogde de raadsman twee weken geleden tijdens het proces.

Volgens de rechtbank is uit het onderzoek onvoldoende gebleken hoe een haar van R. in de auto is terechtgekomen waarin de gebroeders Taminiau hebben gezeten. Een groot aantal vrienden en bekenden van de broers zijn bij de auto geweest voordat de politie een DNA–onderzoek deed. Bovendien is het voertuig afgevoerd op een open aanhanger en heeft de auto enkele dagen bij het politiebureau gestaan voordat deze is onderzocht, terwijl een ruit van het voertuig stuk was. De verklaringen die getuigen hebben afgelegd over de rol van R. zijn volgens de rechtbank eveneens onvoldoende om tot een bewezenverklaring te komen van R.’s betrokkenheid bij de moorden.

Volgens advocaat Welvaart is er met de vrijspraak „eindelijk rechtgesproken" in de jaren slepende zaak. „Mijn cliënt heeft twee jaar in een hel geleefd". R. was niet bij de uitspraak van de rechtbank aanwezig omdat hij dit psychisch niet aankon, aldus zijn raadsman.

Het openbaar ministerie kon dinsdag nog niet zeggen of het tegen de vrijspraak in beroep zal gaan.